عکس های فوق منزل تاریخی  خسروشاهی ها در بناب را نشان میدهدخانه ای قدیمی در یکی از محلات شهرستان بناب است این خانواده از سرشناس ترین وثروتمند ترین اهالی  بناب هستند که اصالت خسروشاهی دارند.

من در سن 7-8 سالگی به درد یتیمی مبتلا شدم و به قول سعدی فاقد سرپرست گوشمال گشتم. سعدی در بوستان به زیبایی به لزوم وجود گوشمال برای هر فرد و خانواده و اجتماع اشاره نموده است

همی یادم آید ز عهد صغر        کی عیدی برون آمدم با پدر
         به بازیچه مشغول مردم شدم          در آشوب خلق از پدر گم شدم
     برآوردم از بی قراری خروش           پدر ناگهانم بمالید گوش... «1»

بنده از بازماندگانم درخواست دارم این اشعار سعدی را تکثیر کنند و به مسئولین حوزوی-فرهنگی –اجتماعی بفرستند و توجه به آن را برنامه خانه و خانواده خود قرار دهند و ابتلا و اعتیاد کودکان را به وسایل سمعی و بصری، درد جامعه و خانواده دانسته به هر شکل ممکن درصدد اصلاح باشند و نومیدی را ترک کنند. امروز که پانزدهم شهر صیام 1430 برابر یا 14/6/88 است در جلسه ای سخن از تهاجم فرهنگ غرب و چاره نداشتن ما می رفت. در حالی که بر مسئولین فرهنگی لازم است راهنمایی های قرآن کریم را از یک عارف و فقیه اسلامی بگیرند تا مشکلات فرهنگی جامعه اسلامی را حل کنند. متاسفانه دین خاتم(ص) و قرآن  و عترت پس از 30 سال هنوز هم غریب است و وصیتنامه مرحوم امام قانون اساسی ما نشده و ذلت در برابر جاهلیت غرب ما را فرو می گیرد.

تا آنجا که به خاطر دارم پدر و مادر بنده-بحمده تعالی-در امور دینی اولادشان بی تفاوت نبودند و اگر لغزشی داشتم پدرم همچنان که سعدی اشاره دارد گوشمالی می داد. مثلا به یاد دارم که مرا پدر به همراه خودش به بازار برده بود، در مغازه شیرینی فروشی که با دوستی صحبت می کرد یا اینکه خریدی هم در کار بود بی اطلاع او مقداری نقل برداشتم  و در جیبم ریختم. در بازگشت هنوز در بازار بودیم که ملتفت شد. نقل ها را از جیبم درآورد و مرا گوشمالی داد. و سپس به مغازه بازگشتیم و نقل ها را به جای خود برگرداند. باز یادم است که در کودکی نماز می خواندم به من ایراد می گرفت که چرا در رکوع حرکت می کنم؟

جامعه نیز به گوشمال نیاز دارد، علما و ائمه جمعه و جماعات باید در حطبه ها و مساجد گوشمالی های خدا را به مردم تذکر دهند، که زلزله ها و طوفان ها و جنگ ها بر اثر گناهان و طغیان انسان گریبانگیر جامعه می شود.
امیدوارم تحت رهبریهای خردمندانه مقام معظم رهبری حضرت آیت الله سید علی خامنه ای و دیگر مراجع عالی قدر تشیع و دانشمندان و فرهنگیان متدین، جامعه ما به انقلاب فرهنگی در خانواده ها و وزارتخانه ها و ...بیشتر دلگرمی یابند.
 
کودکی
پس از فوت پدرم با خواهر و مادرم به منزل عمویمان در تهران رفتیم؛ زیرا در قم منزل شخصی نداشتیم. در آنجا مرا در مدرسه ای که در بازار و چارسوق بود و مدیر سید و معممی داشت گذاشتند. به خاطر آشنایی با نماز، برای بچه های مدرسه امامت می کردم.

تاریخ وقایع کودکی ام را به درستی به یاد نمی آورم، اما ظاهرا به کرمانشاه رفتنمان به خاطر این بود که مسکن نداشتیم امام به مادرم در کرمانشاه منزل کوچکی رسیده بود که به آنجا نقل مکان کردیم و در آن منزل به سر بردیم. دوران بسیار سخت و تاریکی بود. رضاخان مزدور حجاب را ممنوع کرده بود و با بانوان محجبه به شدت برخورد می کردند، به یاد دارم که همسر اخوی مادریم(مادر آقایان معادیخواه) با مأمور شهربانی به خاطر برداشتن روسری یا چادر درگیر شده بود، مأمور به زور چادر از سر او می کشید و او هم مقاومت می کرد.

زندگی سختی داشتیم، عموی بنده از تهران شاید ماهی 60 ریال برای بودجه زندگی ما می فرستاد و خانواده سه نفره ما با آن روزگار می گذراند. در آن دوره به خاطر ندارم که سخنی از تغذیه سالم شنیده باشیم برعکس، به بعضی از بیماری ها مبتلا شدم که تا پانزده سالگی گریبان گیرم بودند.

بعد از ازدواج خواهر والدینی ام به همراه شوهرش که دفتردار تجاری بود مجددا به تهران نزد مرحوم عمویم بازگشتیم و با بعضی از خویشان مشترکا منزل کوچکی اجاره کردیم.

از نظر توپوگرافی ، استان آذربایجان شرقی در یک منطقه کوهستانی با ارتفاعات متعدد قرارگرفته که مابین این ارتفاعات را جلگه ها ودشتهای کم وسعت پوشانده است از واحدهای عمده کوهستانی استان می توان رشته کوه قره داغ ، رشته کوه قوشا داغ ، رشته کوه میشو ، سبلان ، سهند ، رشته کوه بزقوش وکوههای تخت سلیمان را نام برد . درمیان رشته کوههاوواحدهای توپوگراف یادشده ودر روند تکامل مورفوژیک آنها ، دشتهای کوچک وبزرگ متعددی به وجود آمده است که امروزه بستر فعالیتهای اقتصادی در استان به شمار می روند.

از نظر زمین ساختی منطقه خسروشهر ومناطق اطراف در زون البرز – آذربایجان قرار گرفته ودر اوایل دوره پرمین در فرورفتگی موسوم به تتیس قرار داشته وپوشیده از آب بوده است . همزمان با جابجایی های مخرب فاز کوهزایی آلپین ، منطقه بالا آمده است . در دوره پلیوسن در این منطقه فعالیت قابل ملاحضه آتشفشانی رخ داده است که آثارش شامل سنگهای آذرین وایجاد توده مواد آتشفشانی سهند می باشد.

اما محدوده زیادی از منطقه در جلگه تبریز واقع شده است . این دشت وسیع وحاصل خیز با وسعت 470 هزار هکتاری وارتفاع متوسط 1300 متر در منطقه ای بین کوههای مورو ومیشو داغ در شمال غرب ، عون بن علی در شمال ، قره داغ در شمال ، شمالشرق وشرق ، بزقوش در جنوب توده سهند در جنوب شرقی ودر یاچه ارومیه در غرب واقع شده است . جلگه تبریز شامل خاکستر های آتشفشانی ، ماسه سنگ های میوسن و روسوبات دوران چهارم است پادگانه های آبرفتی تلخه رود که حاصل پس روی بستر رودخانه طی ادوار گذشته می باشد ، اراضی مساعدی را جهت تولید محصولات زراعی فراهم کرده است.

جلگه تبریز – آذرشهر را از نظر زمین شناسی جزو چاله ساختمانی ارومیه ودر حقیقت بخشی از فلات مرکزی ایران به حساب می آورند .

بسم الله الرحمن الرحیم

خانواده
خانواده پدری بنده از اهالی خسروشاه (خسروشهر ) از ارحام و خویشان مرحوم آیت الله حاج سید مرتضی خسروشاهی  هستند که گویا ایشان در زمان خود از مراجع به حساب می آمدند و احتمالا نسبت به مرحوم علامه امینی(صاحب الغدیر) سمت استادی داشته است. بنده خودم خدمت ایشان و یکی از فرزندان بزرگشان در قم مشرف شده ام. فرزند کوچکشان دانشمند معظم آقای سید هادی خسروشاهی هستند که نماینده ایران در واتیکان و مصر بوده اند. نویسنده و مترجم اند و حلقه تداوم روحانیت در خاندان به شمار می روند و فعلا مقیم تهرانند.

پدر
پدر بنده در اوان جوانی از همان خویشان  همسری اختیار می کنند. ایشان ازشهر شان برای زیارت عتبات عالیات با پدرش مرحوم حاج سید عبدالمطلب خسروشاهی و سایر اعضای خانواده با کاروان های زیارتی سابق عازم عراق می شوند، اما ظاهرا با شروع جنگ اول جهانی موفق به خروج نمی شوند، و در مسیر اجبارا در کرمانشاه می مانند، و پس از فوت همسرشان در کرمانشاه با یک خانواده متدین یزدی الاصل ساکن کرمانشاه وصلت می کنند. ایشان پس از مدتی زندگی و کسب و کار، و در عین حال اشتغال به عبادت در لباس روحانیت خانوادگی در کرمانشاه، عازم قم می شوند؛ چون می فرمودند که: دستور دینی داریم که در آخرالزمان به قم مقدسه برویم تا از فتنه ها و فساد زمانه در امان بمانیم.

در حضور مرحوم حاج شیخ عباس تهرانی وقتی نقل شد که انگیزه هجرت مرحوم ابوی بنده، حاج سید هاشم خسروشاهی از کرمانشاه به قم چه بوده است، ایشان فرمودند: من از خدا می خواهم در عالم برزخ او را ببینم؛ زیرا این اقدام او حکایت از اهتمام کامل به امور دینی دارد. آن مرد وارسته و عارف دلسوز بر مهاجرت بسیار تاکید می فرمودند و خود از تهران که در آنجا شاید به مرتبه عالی روحانی مشهور می شد به طور کلی صرف نظر کرده و در زمان رضاخان، به قم آمد و به سختی زندگی می گذراند.

ایشان بسیار ما را از فتنه های زمان در سایر نقاط برحذر  می داشتند و به قدری تاکید می کردند که ما هم از نظر ایشان متاثر شدیم تا آنجا که اینجانب برادر مادریم مرحوم آقا حسین معادیخواه را تشویق به مهاجرت به قم کرده، اما چون به خاطر امور کسی نمی توانست خودش بیاید خانواده خود را به قممنتقل نمود و خود در کرمانشاه ماند- در آن تاریخ شاید اخوی زاده محترم آقای حاج عبدالحمید چهار یا پنج ساله بود- پس از انتقال خانواده اخوی به قم، فرزندانش توفیق درک فیض تحصیل در حوزه و استفاده از فضای دینی قم را یافتند و دخترانش نیز با خانواده های مذهبی یا روحانی ازدواج کردند. یکی از آن ها را به ازدواج آقا شیخ صادق کرباسچی درآوردم که آقای غلامحسین کرباسچی فرزند ایشان است. در حالی که بعضا سایر افراد خانواده، که توفیق مهاجرت نیافتند، دچار وضع نامساعد و دلخراشی شدند.

خود آقایان عبدالحمید و عبدالمجید در حوزه تحصیل کردند و از فضلا شدند، فرزندان آقا عبدالمجید نیز در حوزه علمیه تحصیل کردند و از فضلا شدند، فرزندان آقا عبدالحمید نیز در حوزه تحصیل می کنند. با آقا عبدالمجید  درباره سخنران حسینیه ارشاد اختلاف نظر داشتیم و بعدها بینمان به خاطر اختلاف سلیقه جدایی افتاد ولی ایشان تا وزارت ارشاد هم رسیدند. آقای کرباسچی هم تحت نفوذ آن سخنران بودند و یادم می آید که آقا عبدالمجید که نزدیک مشهد در تبعید بود با آقای کرباسچی به دیدنش رفتیم در بازگشت با آقای کرباسچی درباره آن سخنران بحث کردیم. استدلال من این بود که حرف های او با اسلام سازگار نیست و بحمدالله یادداشت های شهید مطهری هم چاپ شد که نوشته اند ایشان افراط و تفریط داشته اند.

امیدوارم که مهاجرین و خانواده هایشان واسطه فیض یعنی مرحوم آیت الله شیخ عباس تهرانی را، فراموش ننمایند و این نعمت بی رنج و مجانی را که به چنگ آورده اند، سرسری نگیرند که می توان مصداق کامل «من علمنی حرفا قد صیرنی عبدا» را همین تعلیمات اصولی و عملی دانست. متاسفانه از سوی خانواده هایی که از آن بزرگوار و تعلیمات تقریبا ویژه و ابتکاریش استفاده کرده و از مهالک و فتن نجات یافته اند، کمتر مراعات حقوق وی انجام می گیرد. بر پدر و مادرها که آگاهی دارند، لازم است گذشته قبل از انقلاب را عموما و سرگذشت های خصوصی خانواده ها را خصوصا به نسل جدید یادآور باشند و نعمت های به دست آمده معنوی و وسائط این نعمت ها را که بیش از پدر و مادر استحقاق دعاگویی دارند، از یاد نبرند. اخوان معادیخواه-دامت توفیقاتهم- و همشیره هایشان و خانواده هایشان مدیون تبلیغات استاد بزرگوار محمدزاده تهرانی هستند و لازم است پیوسته از ایشان و تعالیم شان به درگاه الهی تشکر نمایند که آن مرحوم بیش از والدین و معلمین دیگر بر ایشان حق هدایتگری و سعادت بخشی دارند.

معاشرت های بنده در قم، بیشتر با مرحوم حاج آقا حسین فاطمی واعظ، که شاگرد خاص عارف بزرگ آیت الله مرحوم حاج میرزا جواد ملکی(قدس سره) بود، به طوری که من وقتی که خود را به مرحوم فاطمی معرفی کردم، درباره پدرم فرمودند:«از اخیار بود». پدرم از دوستان واقعی و ارادتمندان به ائمه اطهار به ویژه امام سیدالشهدا(علیهم السلام) بود. مرحوم آقای سید حسن جواهری، داماد پدر ما، پس از رحلت آن مرحوم گفت که او را در خواب دیدم که فرمود: شغل کلیدداری حرم مطهر حضرت امام حسین(ع) به من واگذار شده، به او گفتم آرزو دارم کفشداری آن حرم هم به من واگذار شود.

مادر
مادرم نیز بانوی مؤمنه ای بود و حالت های معنوی خوبی داشت. هرجا و در هر شرایط که بود برای ما خیلی دعا می خواند و بسیار گریه می کرد. مدتی که در منزل عمو بودیم شاید یکسال یا بیشتر، وی چنان نسبت به عمو و سرپرست آن موقع ما مواظبت مسأله نامحرمی می کرد که بعدها گفت: اگر عمویت را ببینم نمی شناسم. ایشان در سالی که پس از فوت آیت الله بروجردی با خانواده برای تبلیغ به کرمانشاه رفتیم فوت شد، و ما جنازه اش را به قم منتقل کردیم، هنگام وفات از مال دنیا هیچ نداشت.

پس از مهاجرت خانواده ما به قم، یعنی اواخر زندگی مرحوم آیت الله حائری، علی رغم اینکه حوزه قم در وضع دلخراشی بوده، به خاطر ارتباط مرحوم والد با آقایان طلاب هر دو دختر خود(خواهران ابوینی بنده) را به ازدواج دو تن از طلاب به نام های مرحوم حاج شیخ محمد ولی حیدری هرسینی و مرحوم آقای سید حسن جواهری درمی آورد. مرحوم شیخ محمد ولی، پس از انقلاب، امام جکاعت نهاوند شد، فرزند او شهید حاج شیخ علی حیدری، خواهر زاده بنده، از انقلابیون فاضل بود که در بعضی از دروس مرحوم امام با استاد محترم آیت الله جوادی آملی موفق به شرکت می شد و با ایشان هم مباحثه بوده، و در درس علامه طباطبائی هم حاضر می شد. پس از فوت پدرش امام جمعه و نیز نماینده نهاوند در مجلس شورای اسلامی شد و در فاجعه هفتم تیر و انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی، به فیض شهادت نائل آمد. فرزند خواهر دیگرم، آقای حاج تقی جواهری، مدتی امام جمعه نائین بود و اخیرا پس از مراجعت به قم، مشغول به تدریس شده و جزو مدرسین حوزه علمیه می باشد

حاج جلیل خسروشاهی در سال 1298 هجری شمسی در خانواده ای سرشناس به دنیا میآید پدرش حاج غفار با دوعمویش حاج میرزا حسن وحاج حسین از تا جران سرشناس بودند حاج غفار وسارا سلطان خسروشاهی دارای هشت فرزند بودند که هوش واستعداد آنها زبانزد خاص وعام بود علی برادر بزرگ جلیل به خاطر ذکاوت بالا به علی ذکی معروف بود او در سال 1308 از مدرسه عالی حقوق وعلوم سیاسی با کسب رتبه ی اول و دریافت مدال فارغ التحصیل می شود جلیل در سال 1318 به خدمت سربازی می رود دوران سربازی او با اشغال ایران توسط نیروهای خارجی در شهریور 1320 مصادف می شود سربازها از پادگان فرار می کنند اما اوبا لباس نظامی در مقابل سرهنگی که فرمانده اش بود می ایستد ومی گوید برای خدمت گذاری به وطن آماده است سرهنگ به او می گوید شاه مملکت از مقابل دشمن فرار کرده است وتو آمده ای که بگویی می خواهی خدمت کنی .

ایشان در سال 1323 با دختر خاله اش رفعت کمپانیه ازدواج میکند اما در سال 1344 همسرش در اثر بیماری خونی فوت می کند مرگ همسر تاثیر بدی بر روحیه دخترانش که آن زمان 12و20 ساله بودند می گذارد به شهید بهشتی که مسئول مرکز اسلامی هامبورگ بود تلفن می زند ودر خواست می کند تا به دخترانش دلداری بدهد واونیز با حضور در خانه حاج جلیل به آنها دلداری می دهد تا آرام شوند مرگ همسر نقطه عطف زندگی ایشان بود .

از کارهای اقتصادی حاج جلیل می توان به موارد زیر اشاره کرد مدیریت کارخانه پارچه بافی آذربایجان –تجارتخانه فرش در هامبورگ – بنیانگذاری گروه صنعتی مینو – نمایندگی چندین شرکت اروپایی در ایران و... اشاره کرد .

اما مهمترین کار ایشان که نامشان را در تاریخ ایران جاودانه کرده است همانا ساخت بیش از 400 مدرسه در دورافتاده ترین نقاط کشور است خیر مدرسه سازی که هیچ گاه در هیچ مراسم کلنگ زنی یا افتتاح او را ندیدند ایشان سوای ساخت مدارس بیش از1000 سرویس بهداشتی نیز در مدارس سراسر ایران ساختند و یاری گر هزاران در مانده وحامی هزاران یتیمی بودند که تا آخر عمر مرحوم حاج جلیل خسروشاهی  را نشناختند .

ایشان در روز دوشنبه پنجم شهریور سال 1386 در سن 88 سالگی در کشور سوئیس به رحمت ایزدی شتافت.

مدارس امام جعفر صادق (ع) وهنرستان قدس از جمله مدارسی هستند که آن بزرگوار در زادگاهش خسروشهر به یادگار گذاشته است .   

 امام جمعه جدید خسروشهر در حکمی از سوی رییس شورای سیاستگذاری ائمه جمعه کشور معرفی شد.

 طی حکمی از سوی حجت الاسلام و المسلمین سید رضا تقوی، رییس شورای سیاستگذاری ائمه جمعه کشور، حجت الاسلام عبدالصمد ناصری، که امامت جمعه ‌آذرشهر را عهده دار بود، به عنوان امام جمعه جدید خسرو شهر منصوب شد.

حجت الاسلام حسین تقی زاده، رییس شورای سیاست گذاری ائمه جمعه آذربایجان شرقی در مراسم معارفه امام جمعه خسروشهر اظهار داشت: استکبار جهانی با درک جایگاه نماز وحدت آفرین جمعه، همواره درصدد حضور کمرنگ مردم در این آیین عبادی سیاسی هستند.

وی ادامه داد: جلوگیری اشغالگران صهیونیستی از حضور مردم فلسطین در نماز جمعه نشان بارزی از ترس دشمنان از این فریضه سیاسی الهی است.

حجت الاسلام تقی زاده با بیان این‌که ائمه جمعه منادیان بصیرت و کرامت انسانی در جوامع هستند، خاطر‌نشان کرد: حضور پرشور و گسترده مردم در آیین نماز جمعه همواره چشم دشمنان را کور کرده است.

وی در ادامه با اشاره به تهدیدات اخیر دشمنان علیه نظام اسلامی ایران گفت: استکبار جهانی برای حفظ آبروی بر باد رفته خود، راهی جز یاوه گویی و کوبیدن بر طبل توخالی ندارند.

رییس شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه آذربایجان شرقی ادامه داد: مردم ولایت‌مدار ایران پشت سر رهبر فرزانه انقلاب با هر گونه تجاوز دشمنان به شدت برخورد خواهد کرد، چراکه این انقلاب به سادگی به دست ما نرسیده است.

حجت الاسلام تقی زاده همچنین در ادامه با تأکید بر تبعیت محض از ولایت فقیه تصریح کرد: دشمنان خود نیز بر جایگاه رفیع و نقش سازنده رهبر فرزانه انقلاب پی برده اند، از این رو درصدد شایعه افکنی علیه مراجع و رهبری هستند.

وی ولایت فقیه را رمز بقای نظام اسلامی دانست و گفت: کشورهای همسایه به علت عدم برخورداری از چنین رهبر حکیم و فرزانه ای همواره در برابر زیاده خواهی های مستکبران و استعمارگران غرب موضعی انفعالی داشته اند