نشانه‏ای از تجلی مقدس‏ترین پدیده‏ای که از خجسته‏ترین پیوند برین انسانی، نصیب حضرت محمد صلی الله علیه و آله، علی مرتضی علیه السلام و فاطمه زهرا (سلام الله علیها) گردید.

همان لؤلؤی که از برزخ دو اقیانوس نبوت و امامت‏به ظهور پیوست ومعجزه‏ی بزرگ «مرج البحرین یلتقیان، بینهما برزخ لا یبغیان، یخرج منهما اللؤلوء والمرجان‏» . (1) را تجسم بخشید و کلام خدا در کلمه‏ی وجود چنین ظاهر شد. از نیایی الهام گیر و پدری پیشوا، وارثی برخاکیان و جلوه‏ای برافلاکیان پدید آمد با وراثتی ابراهیمی، مقصدی محمدی، منهجی علوی، زهره‏ای زهرایی که عصای فرعون کوب موسی را در دست صلح آفرین عیسوی داشت و تندیس زنده‏ی اخلاق قرآن بود و رایت جاودانگی اسلامی را در زندگی توام با مجاهده و شکیبایی تضمین کرد و بقاع امن و ایمان را به ابدیت در بقیع شهادت بر افراشت و مکتبش از خاک گرم مدینه به همه سوی جهان جهت‏یافت و با همه‏ی مظلومیتش در برابر سیاهی و تباهی جبهه گرفت و به حقیقت اصالت‏بخشید و مشعلدار گمراهان و زعیم ره یافتگان گردید.

حضرتش در بقیع بی بقعه; در جوار جده‏ی پدریش فاطمه بنت اسد، برادر زاده نازنینش امام سجاد علیه السلام و مضجع امام باقر و امام صادق علیهما السلام آرمیده است. (2)

امام حسن علیه السلام دوبار تمام ثروت خود را در راه خدا خرج کرد و سه بار دارایی‏اش را به دو نصف کرده، نیمی را برای خود گذاشت و نصف دیگر را در راه خدا انفاق کرد

تولد و کودکی
فرزند گرامی رسول الله و نخستین نوه‏ی او در مقدس‏ترین ماه‏های سال قمری یعنی پانزدهم (3) رمضان سال سوم هجرت چشم به جهان گشود.

امام مجتبی علیه السلام در دامان حضرت زهرا (سلام الله علیها) بزرگ شد. او از همان دوران کودکی از نبوغ سرشاری برخوردار بود وی با حافظه‏ی نیرومندش، آیاتی را که بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نازل می‏شد، می‏شنید و همه را حفظ می‏کرد و وقتی به خانه می‏رفت‏برای مادرش می‏خواند و حضرت فاطمه (سلام الله علیها) آن آیات و سخنان رسول الله صلی الله علیه و آله را برای حضرت علی علیه السلام نقل می‏کرد و علی علیه السلام به شگفتی می‏پرسید: این آیات را چگونه شنیده است؟ و زهرای مرضیه می‏فرمود: از حسن علیه السلام شنیده‏ام. (4)

به داستانی در این مورد توجه کنید:

«روزی علی علیه السلام پنهان از دیدگان فرزندش به انتظار نشست، تا ببیند فرزندش چگونه آیات را بر مادرش تلاوت می‏کند.
امام حسن علیه السلام به خانه آمد و خواست آیات قرآن را برای مادرش بخواند; ولی زبانش به لکنت افتاد و از گفتار باز ماند و چون مادرش علت را پرسید، گفت: مادر جان! گویا شخصیت‏بزرگی در این خانه است که شکوه وجودش، مرا از سخن گفتن باز می‏دارد» . (5)

درس اخلاق

از امام مجتبی علیه السلام خواستند که سخنی و مطلبی درباره‏ی اخلاق نیکوی پیامبر صلی الله علیه و آله بگوید. او فرمود:

هر کس نیازی به حضور پیامبر صلی الله علیه و آله می‏برد حاجتش رد نمی‏شد و هرچه در توان داشت‏برای رفع نیاز مردم به کار می‏برد و شنیدم پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: هر کس نماز صبح را بگذارد، آن نماز بین او و آتش دوزخ دیواری ایجاد می‏کند. (6)

امام حسن علیه السلام از منظر رسول الله صلی الله علیه و آله

حضرت ختمی مرتبت صلی الله علیه و آله فضایل و امتیازات فرزندش امام حسن مجتبی علیه السلام را بین مسلمانان تبلیغ می‏کرد و از ارتباط او با مقام نبوت و علاقه‏ی حقیقی که به وی داشت همه‏جا سخن می‏گفت.

آنچه از زبان پیامبر صلی الله علیه و آله در مورد حضرت مجتبی علیه السلام بیان شده است چنین است:

«هر کس می‏خواهد آقای جوانان بهشت را ببیند به حسن علیه السلام نگاه کند» . (7)

«حسن گل خوشبویی است که من از دنیا برگرفته‏ام‏». (8)

روزی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به منبر رفت و امام حسن علیه السلام را در کنارش نشانید و نگاهی به مردم کرد و نظری به امام حسن علیه السلام انداخت و فرمود: «این فرزند من است و خداوند اراده کرده که به برکت و جود او بین مسلمانان صلح را برقرار سازد» . (9) یکی از یاران رسول الله صلی الله علیه و آله می‏گوید: پیغمبر صلی الله علیه و آله را دیدم که امام حسن علیه السلام را بر دوش می‏کشید و می‏فرمود: «خدایا من حسن را دوست دارم، تو هم دوستش بدار» . (10)

هر کس می‏خواهد آقای جوانان بهشت را ببیند به حسن علیه السلام نگاه کند

روزی پیامبر معظم اسلام صلی الله علیه و آله امام حسین علیه السلام را بر دوش گرفته بود، مردی گفت: ای پسر بر مرکب خوبی سوار شده‏ای. پیامبر فرمود: «او هم سوار خوبی است‏» . (11)

شبی پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله نماز عشاء می‏خواند و سجده‏ای طولانی به جا آورد. پس از پایان نماز، دلیل را از حضرتش پرسیدند، فرمود: پسرم حسن، بر پشتم نشسته بود و ناراحت‏بودم که پیاده‏اش کنم. (12)

انس بن مالک نقل می‏کند که: رسول الله صلی الله علیه و آله درباره‏ی امام حسن علیه السلام به من فرمود:

ای انس! حسن فرزند و میوه‏ی دل من است، اگر کسی او را اذیت کند، مرا اذیت کرده و هر کس مرا بیازارد، خدا را اذیت کرده است. (13)

زینب دختر ابو رافع می‏گوید: حضرت زهرا (سلام الله علیها) در هنگام بیماری رسول الله صلی الله علیه و آله هر دو فرزندش را نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آورد و فرمود: اینان فرزندان شما هستند. اکنون ارثی به آنان بدهید. حضرت فرمود:

«شرف و مجد و سیادتم را به حسن علیه السلام دادم و شجاعت وجود خویش را به حسین علیه السلام بخشیدم‏» . (14)

اسوه‏ی بزرگواری
امام حسن علیه السلام در طول زندگی پر برکتش همواره در راه هدایت و ارشاد مردم گام بر می‏داشت و شیوه‏ی برخوردش با عموم مردم - حتی دشمنان - چنان جالب و زیبا بود که همه را به خود جذب می‏کرد.

مورخین نوشته‏اند «روزی امام مجتبی علیه السلام سواره از راهی می‏گذشت. مردی شامی بر سر راه آن حضرت آمد و ناسزا گفت. وقتی که فحش‏هایش تمام شد، امام علیه السلام رو به او کرده و سلامش کرد! آنگاه خندید و گفت: ای مرد! فکر می‏کنم در این جا غریب هستی... اگر از ما چیزی بخواهی، به تو عطا خواهیم کرد. اگر گرسنه‏ای سیرت می‏کنیم، اگر برهنه‏ای می‏پوشانیمت، اگر نیازی داری، بی‏نیازت می‏کنیم، اگر از جایی رانده شده‏ای پناهت می‏دهیم، اگر حاجتی خواسته باشی برآورده می‏کنیم، هم‏اینک بیا و مهمان ما باش. تا وقتی که این‏جا هستی مهمان مایی...

مرد شامی که این همه دل‏جویی و محبت را از امام مشاهده کرد به گریه افتاد و گفت:

«شهادت می‏دهم که تو خلیفه‏ی خدا روی زمین هستی و خداوند بهتر می‏داند که مقام خلافت و رسالت را در کجا قرار دهد. من پیش از این، دشمنی تو و پدرت را به سختی در دل داشتم. اما اکنون تو را محبوب ترین خلق خدا می‏دانم.

آن مرد، از آن پس، از دوستان و پیروان امام علیه السلام به شمار آمد و تا هنگامی که در مدینه بود، همچنان مهمان آن بزرگوار بود. (15)

اسوه‏ی ایثارگری
یکی دیگر از صفات برجسته‏ی امام مجتبی علیه السلام انفاق و بخشش بی‏سابقه‏ی اوست.

تاریخ نگاران نوشته‏اند: امام حسن علیه السلام دوبار تمام ثروت خود را در راه خدا خرج کرد و سه بار دارایی‏اش را به دو نصف کرده، نیمی را برای خود گذاشت و نصف دیگر را در راه خدا انفاق کرد. (16)

امام حسن علیه السلام ملجاء درماندگان، آرام بخش دل‏های دردمندان و امید تهیدستان بود، هیچ گاه نشد که فقیری به حضور آن بزرگوار برسد و دست‏خالی برگردد. در همین مورد نقل کرده‏اند: مردی به حضور امام حسن علیه السلام آمد و اظهار فقر و حاجت کرد. امام حسن علیه السلام دستور داد تا پنجاه هزار درهم، به اضافه‏ی پانصد دینار به او بدهند. مرد سائل حمالی را صدا زد که پول‏هایش را برایش ببرد. امام مجتبی علیه السلام پوستین خود را هم به آن مرد داد و فرمود: این را هم به جای کرایه به آن مرد بده. (17)

حسن گل خوشبویی است که من از دنیا برگرفته‏ام‏

امام حسن مجتبی علیه السلام بعد از پدر
پس از آن که حضرت علی علیه السلام در محراب عبادت خون خویش را به پای درخت توحید نثار کرد امام مجتبی غمگین در سوگ اسوه‏ی صبر و بردباری، برفراز منبر رفت و بعد از حمد و سپاس خداوند در فرازی از سخنانش فرمود:

... لقد قبض فی هذه اللیلة رجل لم یسبقه الاولون بعمل ولا یدرکه الاخرون بعمل... (18)

«شب گذشته مردی از این جهان در گذشت که هیچ یک از پیشینیان - در انجام وظیفه و اعمال شایسته بر او سبقت نگرفتند و از آیندگان نیز کسی را یارای پا به پایی او نیست...

و سپس فرمود: علی علیه السلام در شبی رخت از جهان بست که در آن شب عیسای مسیح به آسمان عروج کرد، یوشع بن نون جانشین موسای پیامبر نیز در آن شب درگذشت.

پدرم در حالتی دنیا را ترک کرد که هیچ سیم و زر و اندوخته‏ای نداشت. مگر تنها هفتصد درهم که از هدایای مردم به جا مانده بود که قصد داشت‏با آن خدمتکاری بگیرد.

در اینجا، امام گریست و مردم نیز همصدا با حضرت مجتبی علیه السلام گریستند.

سپس ادامه داد: من پسر بشیرم، من پسر نذیرم، من از خانواده‏ای هستم که خداوند دوستی آنان را در کتاب خویش (قرآن) واجب کرده است آن جا که می‏فرماید:

«قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی ومن یقترف حسنة نزد له فیها حسنا..» . (19) بگو من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم در خواست نمی‏کنم جز دوست داشتن نزدیکانم [ اهل بیتم] ; و هر کس کار نیکی انجام دهد، بر نیکی‏اش می‏افزاییم‏» .

بر این اساس دوستی ما - خاندان - همان حسنه و خوبی است که خداوند بدان اشاره کرده است. سپس بر جای خود نشست.

در این هنگام «عبدالله بن عباس‏» برخاست و به مردم گفت: این فرزند پیامبر شما و جانشین امام علی علیه السلام است، اکنون او رهبر و امام شماست. بیایید و با او بیعت نمایید!

مردم گروه گروه به سوی حضرت مجتبی علیه السلام روی آوردند و بیعت کردند. سپس امام علیه السلام خطبه‏ای بیان فرمود که در آن بر لزوم اطاعت از خدا و پیامبر و اولی الامر تاکید شده بود و مردم را از پیروی شیطان برحذر داشت و اهمیت ایمان و عمل خیر را یادآور گردید (20) .

امام مجتبی علیه السلام در سال چهلم هجرت و در سن 37 سالگی با مردم بیعت کرد و با آن‏ها شرط کرد که: با هر که من صلح کنم شما هم صلح کنید، با هر که من جنگ کنم شما هم جنگ کنید و آن‏ها قبول کردند (21) .

در ضمن امام علیه السلام نامه‏ای به معاویه نوشت و او را دعوت به بیعت کرد و متذکر شد که اگر در امر اداره‏ی جامعه اخلال کند و جاسوس بگمارد با قاطعیت‏برخورد خواهد کرد و در مورد دستگیری و اعدام دو جاسوس وی به او هشدار داد (22) .

معاویه در پاسخ امام نوشت:

... من از تو سابقه بیشتری دارم، پس بهتر آن که تو پیرو من باشی. من نیز قول می‏دهم که خلافت مسلمانان، پس از من با تو باشد و هر چه بیت‏المال عراق است در اختیار تو خواهم گذارد... (23) و چنین بود که معاویه از پذیرش حق امتناع ورزید و نه تنها از بیعت‏با امام حسن علیه السلام خودداری کرد، بلکه عملا به طرح توطئه علیه حضرت پرداخت و با خدعه و فریب و تطمیع، افرادی را برانگیخت تا نسبت‏به قتل امام علیه السلام اقدام نمایند و سرانجام این امام مظلوم در بیت‏خودش به دست همسرش «جعده‏» زهر خورانده شد و به جای این که نوشی برای مولی باشد نیشی شد که جگر امام مجتبی علیه السلام را پاره کرد.

امام علیه السلام با دسیسه معاویه مسموم گردید... (24) و پس از چهل روز در روز بیست و هشتم ماه صفر سال پنجاهم هجری به شهادت رسید و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد. چونان خورشیدی در دل زمین (25) .

--------------------------------------------------------------------------------

پی نوشت :

1) الرحمن، 19، 20 و 22.

2) با استفاده از مقدمه‏ی مترجم کتاب زندگانی امام حسن علیه السلام تالیف باقر شریف القرشی.

3) تاریخ خلفاء، ص 73، سیوطی - دائرة المعارف بستانی واژه‏ی حسن.

4) ترجمه‏ی زندگانی امام حسن، ص‏59، باقر شریف القرشی.

5) همان، ص‏60.

6) اسد الغابه، ج‏2 ص‏185.

7) البدایة والنهایة، ج‏8 .

8) الاستیعاب، ج‏2.

9) مسند احمد حنبل، ج‏5 ص‏44.

10) البدایة والنهایة، ج‏8.

11) صواعق المحرقة، ص‏280- حلیة اولیاء، ص‏226.

12) الاصابه، ج‏2.

13) کنز العمال، ج‏6 ص‏222، متقی هندی.

14) ترجمه‏ی اعلام الوری ص‏304، طبرسی.

15) ستارگان درخشان، ص‏42، محمد جواد نجفی.

16) تاریخ یعقوبی، ج‏2 ص‏215- اسد الغابه، ج‏2 ص‏13، تذکره سبط بن جوزی، ص‏196.

17) ستارگان درخشان، ص‏46.

18) ارشاد مفید، ص‏348- جلاء العیون مجلسی، ص‏378، تهران، انتشارات اسلامی، چاپ 1353.

19) شوری / 23.

20) زندگانی چهارده معصوم علیه السلام، ص‏543، عماد زاده .

21) جلاء العیون، ص‏378 .

22) ارشاد مفید، ص‏350 .

23) نهج البلاغه، شرح ابن ابی الحدید، ج‏16، ص‏35 .

24) پیشوای دوم، ص‏28 .

25) آفتابی در هزاران آیینه، ص‏119، جواد نعیمی.

نویسنده: سید عباس رفیعی پور

منبع: پایگاه حوزه

5زندانی حوادث پس از انتخابات در نامه ای به رییس جمهور برزیل خواستار آن شدند که زمینه آزادی آنان را فراهم آورد.

بنابراین گزارش منصور اسانلو، حشمت الله طبرزدی، بداغی، رفیعی و عیسی سحرخیز در نامه خود به داسیلوا، اقدامات سال پیش را "انجام وظایف شغلی و سندیکایی" نامیده و خواستار آزادی خود از طریق وی شده‌اند.

• کلهر در این گفتگو تاکید داشت که به عنوان مشاور رئیس جمهور صحبت نمی کند. به گزارش خبرآنلاین اهم صحبت های مهدی کلهر به شرح ذیل است:
• مشکلات شهر سازی در ایران ، پروژه انتقال پرسنل دولتی از تهران و آمایش سرزمین ناشی از عدم انتخاب شایسته وزیران و نمایندگان مجلس ، همچنین عدم تعامل در سطوح بالای مسئولان است.
•  ما به جای اینکه مسکن مهر را سربار شهرها کنیم ، باید آنها را تبدیل به شهرهای جدید می کردیم. 
• با پول مسکن مهر می شد 50 شهر 100هزار نفری جدید بسازیم .پروژه مسکن مهر در نهایت شکست می خورد.
• بجای وام خرید به جوانان وام اجاره مسکن بدهیم.
• مسئله خروج پرسنل از تهران و آگهی که دولت در این باره داده است کار اشتباهی است من برای آقای احمدی نژاد نوشته ام که راه حل این نیست.
• من اصلا اصل طرح خروج 40 درصد پرسنل دولتی از تهران را غلط می دانم و قطعا طرح ناموفق است. البته پرسنل برای تعطیلات به مسافرت تابستانی از تهران خارج می شوند ، اما باز خواهند گشت!!
• دریک استان 20 فرماندار در یک جلسه استانداری به من می گفتند مردم ما می گویند این تهرانی ها پول ها را گرفتند و خوردند و حالا کارمند مثل ما می خواهد بیاید اینجا 25 درصد حقوق بیشتر از من بگیرد. 
• راجع به خروج کارمندان از تهران به احمدی نژاد نامه نوشتم.
• در حال حاضر 100 تا شهر تخصصی در کشورنیاز داریم من متاسفم از اینکه دولت نهم به این موضوع توجه نکرد و هنوز هم متاسفم که به اصل موضوع اصلا گوش نمی کنند.
• موضوع آمایش سرزمین مصوب مجلس رها شد و پیگیری نشد.
• باید از همراهی وزیرخارجه در کسب اطلاعات از کشورهای مختلف در دولت نهم و آقای دکتر دانش جعفری، وزیر وقت دارایی درهم اندیشی مقدماتی برای تبدیل مالیاتهای ثابت مسکن به مالیاتهای جاری که از افزایش قیمت مسکن در کشورهای پیشرفته جلوگیری می کند یاد کنم ، که البته رها شد.
• اصلا فرمایشات چکشی در این زمینه مثل اینکه بگوییم 40 درصد بروند بیرون از شهر جواب نمی دهد.
•  روستا ها را با یک طرح زیبا، کارآمد و جذاب به شهر تبدیل کنیم.
• پروژه نواب کرباسچی الگوی شهر سازی شود.
• در دوره های کرباسچی کارهای اشتباه زیادی صورت گرفت که مسبب اصلی شکست طرح های سازندگی آقای هاشمی بود. 
• ایران می تواند بین 5 تا 8 منطقه فرهنگی مثل هالیوود داشته باشد.
• به جای زور آباد، اختیار آباد و اشتیاق آباد درست کنیم.
• اصلا نباید در سن 25 تا 55 سالگی به فکر تملیک مسکن باشد موضوع اجاره را باید جدی بگیرید.
• مصوبات استانی عمدتا بسته به درخواست مردم و مسئولان استانی بوده است مردم نگاه آمایشی ندارند ما نیازمند مسئولانی هستیم که جایگاه خود را درک کنند.
• حذف یکپارچه یارانه انرژی در سراسر کشور صحیح نیست.
• عنوان هدفمند کردن یارانه ها عنوان بسیار عاقلانه ای است اما باید این را روی آمایش سرزمین پیاده کنیم. 
• مدل هدفمندی یارانه ها باید تغییر کند.
• نخبگان دچار رخوت و نخوت شده اند.مشکل حاکمیت است. به هر حال مسئولیت با حاکمیت است.
• رئیس جمهور باید استراتژیست باشد نه جراح.
• در مجلس ما متخصص آپاندیسیت وکیل مردم شده است درحالی که نماینده مجلس باید تاریخ ایران و پارلمان های جهان و مشروطیت را خوانده باشد.
• ما باید بسیاری از مشکلاتی را که پارسال داشتیم و هنوز هم داریم و برخی از آن آتش زیر خاکستر است با یک فکر عاقلانه حل و فصل کنیم. باید بررسی کنیم چرا این مسائل بوجود آمد، و اساسا حق کجاست؟ سیاه و سفید هم نباید ببینیم. به هر حال هرچه اتحاد و انسجام ملی قوی تر باشد استحکام و سرعت پیشرفت ما بیشتر خواهد شد.
• آنها که در پی وحدت نیستند کم شعورند.
• من از رفتار حسن آقا در مراسم سالگرد امام خوشم آمد. آدم باید بتواند فحش بخورد و چیزی نگوید. چه به جا و چه نابه جا.
• خیلی بجای مشایی و آقایان ...فحش خوردم.
• متاسفانه قیافه من طوری است که گویا همه فسق و فجورهای احتمالی دولت می ریزد گردن ما.
• به احمدی نژاد گفتم چرا به مجمع تشخیص نمی روی ولی به سازمان ملل می روی.
• ملاک بی حاشیه بودن برای انتخاب وزیران اشتباه است.

مرکز موسوم به دایره المعارف اسلامی که توسط محمدکاظم موسوی بجنوردی اداره می شود، از خدمات پژوهشگران این مرکز تجلیل کرد.
در این مراسم تجلیل که از سیدحسن خمینی هم دعوت به عمل آمده بود، برخی عناصر مسئله دار و معارض با اسلام ناب نظیر داریوش شایگان، جواد طباطبایی و محمد مجتهد شبستری حضور داشتند.
برگزارکنندگان این مراسم که سیدحسن خمینی را نیز در مقابل عمل انجام شده قرار داده اند، توضیح نداده اند که چرا در کنار اندیشمندانی چون دکتر دینانی و دکتر اعوانی، عناصر معارضی چون شایگان و طباطبایی را برای تجلیل دعوت کرده اند. طباطبایی از جمله عناصر معاندی است که با انکار نقش بی بدیل اسلام در سر بر آوردن تمدن ایرانی، ادعا می کند با حضور اسلام، ایران دچار زوال اندیشه و فکر شده است! داریوش شایگان هم عضو انجمن فلسفه متعلق به فرح پهلوی و تا مدت ها سردبیر مجله ایران، متعلق به بنیاد مطالعات ایران (وابسته به اشرف پهلوی) بوده است.

مراسم افطاری خانه کارگر که هر ساله شب پانزدهم ماه مبارک رمضان و به مناسبت ولادت امام حسن مجتبی (ع) برگزار می‌شود، امسال نیز در حرم مطهر حضرت امام خمینی (ره) و با حضور نوه بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران برگزار شد.

در این مراسم حجت‌الاسلام سید حسن خمینی تولیت حرم مطهر حضرت امام خمینی بر سر سفره افطاری کارگران حاضر شد و روزه خود را در کنار کارگران گشود.

به گزارش  سایت خبری "الیوم السابع" مصر، سید مشعل اظهار داشت:  ایران با دخالت های خود در کشورهای عربی، خطری جدی برای این کشورهاست.

وزیر امور تولیدات جنگی مصر که پس از افتتاح نمایشگاه تولیدات جنگی با خبرنگاران سخن می گفت؛ ادامه داد: افزایش آرمان ها و جاه طلبی های نظامی ایران باعث شده تا بسیاری از کشورهای دنیا به دشمن ایران تبدیل شوند به ویژه کشورهای غربی که به شدت به دنبال توقف روند مسلح شدن ایران هستند.

مشعل اضافه کرد: ایران موشکی با برد سه هزار کیلومتر می سازد و با این کار در اروپا، دشمن سازی می کند. خطر از آنجا به سراغ ایران می آید. این روند باعث می شود این کشورها برای توقف رشد نظامی ایران ، گام هایی را بردارند.

وی افزود: هر کشوری که برای مسلح شدن برنامه ریزی می کند می بایست دشمنان خود، فاصله با این دشمن و توانمندی آنها را مشخص کند سپس به برنامه ریزی تسلیحاتی بپردازد. اگر مسلح شدن کشوری پیش از حد باشد باعث دشمن سازی می شود.

مشعل ادامه داد:  دلایل شفافی برای مسلح شدن ایران وجود ندارد. اگر ایران به دنبال تسلیح هسته ای است که این موضوع برای این کشور و برای کل منطقه خاورمیانه خطرناک است ولی اگر انرژی هسته ای را برای کاربرد انرژی به کار گیرد کوچکترین مشکلی نخواهد بود.

این وزیر مصری با تاکید بر این که ایران خطری برای اسرائیل نیست گفت: در جریان حمله اسرائیل به غزه و نیز جنگ با حزب الله ، ایران ، حتی یک گلوله هم به اسرائیل شلیک نکرد.

وزیر مشاور در امور تولیدات جنگی مصر همچنین تاکید کرد: مصر بالاترین رهبری سیاسی در منطقه را دارد. هیچ کس نمی تواند تصمیمی را بدون مصر اتخاذ کند. برخی کشورها مانند ایران قصد دارند این رهبری را به سمت خود منتقل کنند اما با موانع بسیاری روبه رو می شوند. ایران اقداماتی را برای ربودن رهبری منطقه از مصر به کار گرفته است ولی موازنه منطقه ای از مصر ناشی می شود.

به گزارش «تابناک»، به باور مارک لینج، دولت باراک اوباما، حساسیت جدی در برابر ایران در پیش گرفته، ولی طرفدار حمله پیش دستانه به ایران نیست.

از سوی دیگر، اسرائیل نیز بر خلاف همه هیاهوهای خود، به ‌واقع قصد حمله به ایران را ندارد؛ اما همه تبلیغات و سروصداها درباره حمله به ایران برای خلع سلاح کردن باراک اوباما و یا هموار کردن راه برای حمله نظامی توسط دولت آینده آمریکا به ایران است.

تحلیلگر مجله آتلانتیک، سپس خاطرنشان می‌کند که آمریکا و اسرائیل هر دو به خوبی می‌دانند، حمله به ایران فاجعه‌بار و بی‌نتیجه خواهد بود و چنین حمله‌ای، نخواهد توانست مانع دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای شود. علاوه بر این، نه آمریکا و نه اسرائیل در وضعیتی نیستند که از نظر توان نظامی، بتوانند وارد یک جنگ گسترده شوند؛ حمله به ایران حال، بار دیگر احساسات جهان اسلام را به شدت علیه آمریکا بر خواهد انگیخت.

«مارک لینچ» می‌افزاید: دلیل تمایل نداشتن باراک اوباما به گزینه حمله نظامی به ایران، ناشی از ضعف و بی‌سیاستی دولت وی نیست، همان گونه که رئیس جمهور آمریکا، نشان داده که با وجود مخالفت بخشی از افکار عمومی، تشدید جنگ در افغانستان را در پیش گرفته و برای گرفتن تصمیمات مهم تردید ندارد.

همچنین دولت باراک اوباما، مسأله هسته‌ای ایران را از آغاز، جزو اولویت‌های مهم خود گذاشته و تاکنون در تشدید فشار بین المللی بر ایران موفق بوده‌ است.

به باور نویسنده، در این میان، عامل بی‌صبری اسرائیل، استراتژی آمریکا در قبال ایران را با دشواری‌هایی روبه‌رو ساخته و آمریکا همواره باید در کنار پیشبرد سیاست ایران به نوعی رضایت و اعتماد اسرائیل را نیز جلب کند، چرا که در صورت وقوع حمله‌ای از سوی اسرائیل، این کار یا با آگاهی و هماهنگی آمریکا انجام خواهد گرفت و یا بدون اطلاع آمریکا و به شکل غافلگیرانه.
بنابراین، در حالت نخست، آمریکا مانع وقوع این حمله خواهد شد و در حالت دوم حمله‌ بدون اطلاع آمریکا، می‌تواند مناسبات آمریکا با دولت اسرائیل را به کلی دگرگون کند.

مارک لینچ بر این باور است، بخش اعظم تأکید اسرائیل بر احتمال حمله به ایران، با هدف اعمال فشار به دولت باراک اوباما و تأثیرگذاری بر عرصه سیاست داخلی آمریکا و در عین حال ایجاد ترس و سردرگمی در میان رهبران ایران است.

نویسنده در بخش بعدی تحلیل خود، به دلایلی می‌پردازد که طرفداران حمله نظامی به ایران برای توجیه سیاست خود برمی‌شمرند. به باور وی، موضوع هراس از قدرت‌گیری و گسترش نفوذ منطقه‌ای ایران، واقع‌بینانه نیست، چون در سال‌های اخیر وجهه و نفوذ ایران در منطقه به شدت لطمه دیده ‌است.

دلیل دیگر به عنوان توجیه حمله نظامی به ایران، ترس، بدبینی و نگرانی‌های دولت‌های عربی حاشیه خلیج فارس عنوان می‌شود؛ اما در دو سال اخیر، وجهه ایران در میان افکار عمومی جهان عرب به شدت لطمه خورده؛ در عرصه بحران فلسطین ایران ابتکار عمل و مانور خود را از دست داده و اعتراضات گسترده علیه ایران پس از انتخابات سال گذشته، در میان بخش وسیعی از مردم کشورهای عربی که خود خواهان آزادی هستند، حس همدردی فراوانی را ایجاد کرده ‌است.

بار دیگر حمله نظامی به ایران، بخش‌های ناراضی و مردد از افکار عمومی در جهان عرب را به سمت حمایت از حکومت ایران خواهد کشاند.

مارک لینچ در ادامه تحلیل خود در مجله آتلانتیک می‌افزاید: دشمنی دولت‌های عربی با حکومت ایران را نباید به آن معنا تفسیر کرد که گویا آنها موافق حمله نظامی به ایران هستند. مدافعان سیاست حمله به ایران، با اتکا به سخنان خصوصی رهبران عرب، بر این باورند که گویا آنها از حمله به ایران دفاع خواهند کرد، ولی حقیقت این است که هیچ یک از سران و دولت‌های کشورهای عربی، هیچ گاه آشکارا و یا فعال، از حمله به ایران دفاع نخواهند کرد، به ‌ویژه اگر بحران اسرائیل و فلسطینیان در همین حالت انجماد باقی بماند.

تحلیلگر مجله آتلانتیک در پایان مطلب خود، به تجربه اخیر جنگ‌ها و حمله‌های نظامی آمریکا اشاره کرده و می‌نویسد: حمله نظامی به عراق، بر پایه دلایل و توجیه‌های بسیار ضعیف و شکننده‌ای صورت گرفته و امید همه این است که دولت آمریکا از این تجربه به خوبی آموخته باشد.

اگر امروزه کسانی هستند که از موفقیت سریع و کم‌هزینه حمله نظامی به ایران سخن میگویند، باید به یاد آورند که پیش از حمله نظامی به عراق نیز همین توجیه‌ها و ارزیابی‌های نادرست ارایه می‌شد.

حمله نظامی پیش دستانه به کشورهایی که فرض می‌شود، صاحب سلاح‌های کشتار و تخریب جمعی هستند، باید از دستور کار دولت آمریکا کنار گذاشته شود. امید این که گزینه نظامی درباره ایران به کنار گذاشته شود و به جای آن، روش‌های زیرکانه و خلاق دیپلماتیک، نقش و اهمیت بیشتری پیدا کند.