دیگر اظهارات آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در سخنانی به مناسبت 27 تیر؛ روز اعلام پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت از سوی ایران بدین قرار است :

• از نخستین ماه‌های پس از آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در 31 شهریور 1359، صدام و ارتش بعث که خوب درک کرده بودند، محاسبات آنان از وضعیت سیاسی ایران و اوضاع ارتش به خاطر تسویه و تصفیه امرا و قطع لجستیک اشتباه بود، دست به دامان میانجی‌ها شدند، اما در همان حال می‌خواستند با در اختیار داشتن بخشی از خاک ایران اسلامی، توجیهی برای ملت خویش داشته باشند.

• امام امت که به واسطه تبعید چندین ساله در عراق، از روحیات حزب بعث آگاهی داشتند، در واکنش به نخستین صلح‌جویی‌های ظاهری آنان و در پاسخ به میانجی‌های فراوانی که می‌آمدند، سوابق زیاده‌طلبی صدام را یادآوری می‌کردند و همه را در مقابل سؤال‌های بی‌پاسخ می‌گذاشتند که «چه تضمینی برای عدم تکرار تجاوز می‌دهید؟» و «برای کیفر یک دیکتاتور متجاوز که این همه خونریزی کرده و خرابی به بار آورده، چه می‌کنید؟!»

• در همان ماه‌های آغازین جنگ مرحوم یاسر عرفات که به ایران آمده بود، در یک دیدار به من گفت؛ « در اتاق جنگ ارتش عراق نقشه‌ای دیدم که سه هدف را برای خود ترسیم کرده‌اند؛ سقوط انقلاب اسلامی با تسخیر پایتخت و یا با محروم کردن ایران از نفت جنوب، تجزیه خوزستان و الصاق آن به عراق، پیشرفت در خوزستان تا مسجد سلیمان و بهبهان».

• زمینگیر شدن ارتش عراق در همان سرزمین‌های اشغال شده در روزهای نخستین و عدم توانایی آن‌ها در عبور از جاده اهواز- اندیمشک، حزب بعث را عملاً در آرزوهای خویش ناکام گذاشت، اما نام‌گذاری شهرهای ایران با اسامی عربی، مانند الاهواز، محمّره و عبّادان برای اهواز، خرمشهر و آبادان و کشف نقشه جدیدی از خوزستان به نام عربستان در سنگرهای عراقی‌ها، نشان از اهداف شوم آنان بود، اهدافی که برای ایرانیان از هر قوم و قبیله و زبان ناخوشایند بود و خواهد بود. به همین جهات و همچنین تحت تأثیر انفاس قدسیه حضرت امام(ره) به‌عنوان رهبر انقلاب و مرجع تقلید و فرمانده کل قوا، مردم ایران از سراسر کشور به سوی جنوب و غرب کشور به حرکت درآمدند و به دفاع از کیان جمهوری اسلامی پرداختند.

• مقاومت 32 روزه در برابر مجهزترین لشکر عراق برای اشغال خرمشهر درس و الهام امکان مقاومت داد و شکستن حصرآبادان نمونه روشنی از امکان در هم شکستن دشمن در مهمترین نقطه هدف و آمادگی‌اش شد. اگرچه حمله دشمن به خاطر عدم آمادگی ارتش و بعضی ندانم‌کاری‌ها و مشکلات سیاسی در مرکز و غافلگیری در قدم اول موفقیت‌های سریعی به دست آورد، ولی همان فرهنگ ایثار، فداکاری و شهادت‌طلبی که ریشه در فرهنگ تشیّع و کربلا دارد، اقیانوس ژرف نیروهای داوطلب مردمی را به جبهه کشاندند و نیروهای مسلح را با تقویت روحیه امیدوار کرد.

• پس از حل مشکلات و رفع موانع و شکل‌گیری جدید نیروها و ایجاد هماهنگی بین ارتش و سپاه و نیروهای مردمی، شاهد سلسله پیروزی‌های ایران از دارخوین، ثامن الائمه، فتح بستان و فتح‌المبین تا والفجرها، بیت‌المقدس‌ها و کربلاها بودیم. پیروزی‌هایی که علاوه بر ارتش عراق، حامیان آن‌ها، یعنی غرب، شرق و ارتجاع منطقه را به وحشت می‌انداخت تا علاوه بر تجهیز عراق به سلاح‌های غیرمتعارف، رژیم حزب بعث را ترغیب به انجام کارهای غیرانسانی و جنایت‌های جنگی مانند موشکباران شهرها و بمباران‌های شیمیایی نمایند. اقداماتی که با هیچ یک از مفاد قوانین بین‌المللی که خود نوشته‌اند، سازگاری نداشت، اما ترس از موفقیت‌های ایران هر کاری را برای آن‌ها توجیه می‌کرد.

• بازپس‌گیری بسیاری از سرزمین‌های اشغال شده و ورود به خاک عراق به اذن امام راحل در بعضی از مناطق سوق‌الجیشی و خالی از سکنه عراق، مانند فاو و جزایر مجنون در جنوب و ماووت و حلبچه در شمال غرب، ارتش بعث و حامیانش را به تکاپو انداخت که با هر وسیله ممکن ایران را وادار به قبول قطعنامه‌های پایان جنگ کنند.

• تشدید تحریم‌ها، جنگ نفتکش‌ها، حمله به هواپیماهای مسافربری، بمباران شهرها، بمباران زیربناهای اقتصادی، جلوگیری از صدور نفت، تقویت منافقین برای تشدید کارهای تخریبی در داخل و مناطق جنگی وارونه جلوه دادن پیروزی‌های ایران، استفاده از امپریالیسم خبری، مظلوم‌نمایی برای حزب بعث و سرانجام قتل‌عام مردم مظلوم عراق در حلبچه با استفاده از خطرناک‌ترین سلاح شیمیایی تاریخ از جمله کارهای دشمنان برای تقویت روحیه متلاشی ارتش عراق بود که وقتی دیدند هیچ یک از این توطئه‌ها جواب نمی‌دهد، خودشان از پشت پرده بیرون آمدند و وارد کارزار شدند. همزمانی مداخله آمریکا برای رویارویی با ایران و آغاز دور جدید پیشروی ارتش بعث نشان از استراتژی مشترک آن‌ها برای ممانعت از پیروزی ایران داشت تا از این طریق خواسته‌های نامشروع خویش را در قالب بندهای قطعنامه بر ملت ایران تحمیل نمایند.

• شورای امنیت سازمان ملل ـ که متأسفانه سایه شوم «وتو» را هنوز نیز بر سر خویش دارد ـ در طول 8 سال دفاع مقدس کارنامه نه چندان موفقی از خویش بر جای گذاشت و همیشه سعی می‌کرد منافع عراق را که با منافع بعضی از کشورها گره خورده بود، حفظ نماید. قطعنامه‌هایش به‌گونه‌ای بود که اگر اجرا می‌شد، ننگی بر دامان تاریخ ایران می‌نشست و معلوم نبود نسل‌های بعدی چه قضاوتی درباره مسوولان جمهوری اسلامی می‌کردند.

• اگرچه همه ما به‌عنوان مسوولان رده‌های مختلف سیاسی و نظامی تحت لوای فرماندهی امام راحل عمل می‌کردیم، اما مسوولیت من در میدان جنگ و میدان سیاست به‌گونه‌ای بود که بعضی از اتفاقات چون کوهی بر دوشم سنگینی می‌کرد و اگر نبود امداد الهی، تلاش‌ها هرچند صادقانه در مقابله دشمنی با بن دندان مسلح کارایی لازم را نداشت. مثلاً شبی که همه مسوولان سیاسی و فرماندهان نظامی از عدم موفقیت عملیات کربلای چهار در قرارگاه سر در جیب غم و اندوه فرو برده بودند و نعره‌های شوم عراقی‌ها برای پیروزی از همه جا بلند بود، تا سپیده سحر مذاکره کردیم که چه کنیم و وقتی تبادل‌نظرها به نتیجه‌ای نرسید، همه چیز به من موکول شد که تصمیم بگیرم.

• چه تصمیم سختی بود!! براساس معادلات نظامی آماده کردن نیروهایی که همرزمان خویش را آن‌گونه از دست داده بودند، برای عملیاتی دیگر سخت است. می‌دانستم که بسیاری از کارهای نیروهای ایران در طول جنگ برخلاف معادلات نظامی بود. مانند زدن پل در جزایر مجنون برای عملیات خیبر، گذشتن از خیزاب‌های خطرناک اروند در عملیات والفجر هشت که برای فتح فاو، زدن پل بعثت روی رودخانه خروشان اروند و عبور از کوههای سر به فلک کشیده در مهران، دهلران، میمک، پل ذهاب، پاوه، مریوان، بوکان، بانه و نهایتاً حلبچه.

• آن شب با توکل بر خدا و با ایمان به قدرت نیروهای ایرانی، عملیات کربلای 5 را آغاز کردیم، عملیاتی که علاوه بر فتح بسیاری از سرزمین‌های اشغال شده و ورود به خاک عراق، معادلات سیاسی را نیز به هم زد، به‌گونه‌ای که می‌گفتند مشاوران نظامی غرب و شرق برای تقویت روحیه بعثی‌ها به ستادهای جنگ آن‌ها آمده بودند. از قطعنامه‌ها می‌گفتم که علاوه بر محتوا، حتی ترتیب بندهای آن نیز شیطنت‌آمیز بود. مثلاً در همین قطعنامه 598 ماه‌ها تلاش کردیم که ترتیب دو بند آتش‌بس و برگشت به مرزهای بین‌المللی را عوض کنیم؛ چراکه اگر آتش‌بس قبل از برگشت به مرزها بود، چه بسا سال‌ها عراق در سرزمین‌های اشغال شده مخصوصاً در حوالی نفت شهر می‌ماند و هرگونه واکنش ایران را نقض آتش‌بس معرفی می‌کرد.

• به هر حال خواسته‌های ایران، به‌ویژه متجاوز شناختن صدام برای آغاز جنگ با درایت سیاسیون و مقاومت نظامیان در قطعنامه گنجانده ‌شد و دشمنان نیز هم صدا شده بودند که نگذارند ایران بیش از این در میدان سیاست و جنگ پیشروی نماید. عقلای قوم در سطح فرماندهان عالی نظامی و مردان تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر در جلسات متعدد کم و کیف دفاع و حمله را بررسی و به‌عنوان امنای صدیق حضرت امام، همه چیز را به فرمانده بزرگ خویش گزارش می‌کردند. امام عزیزی که به خاطر ویژگی‌های منحصر به فرد خویش در رهبری، گاه صخره صمّا بود و گاه لطیف و منعطف. امامی که عقل و عشق دو خصیصه بارز ایشان در 17 سال مبارزه و 10 سال پس از پیروزی بود. امامی که در کنار لطافت شاعرانه و عارفانه طبع، صلابت تصمیمات قاطعانه را نیز داشت.

• جلسات متعدد نظامی و سیاسی در حدّ مسئولان میدانی منتهی به چند جلسه مهم با حضور سران قوا و فرماندهان عالیه رتبه در خدمت امام(ره) شد و سرانجام جلسه سرنوشت‌سازی که امام تاریخی‌ترین تصمیم دوران رهبری خویش را برای قبول قطعنامه گرفتند. به محض قبول قطعنامه و اعلان آن از سوی ایران، آن پیش‌بینی امام مبنی بر «چه تضمینی برای تکرار تجاوز می‌دهید؟» عملی شد و صدام که خیال می‌کرد، پذیرش قطعنامه از موضع ضعف است، با لشکرهای مجهز خویش و با منافقینی که روحیه خیانت‌پیشگی خویش را برملا کرده بودند، از همان محورهای آغاز جنگ، یورش به خاک ایران را از سر گرفت. نمی‌دانست که ایران و ایرانی و مسوولان آن هر تصمیمی را براساس سنجش کامل امور می‌گیرند.

• هجوم سراسری مردم به خطوط مقدم و وادار کردن ارتش بعث به عقب‌نشینی و در هم شکستن منافقین در عملیات مرصاد همه دشمنان را برانگیخت تا هر چه سریع‌تر دست به کار شوند و نگذارند این روزنه رهایی بسته شود. حضور کارشناسان سازمان ملل برای برآورد خسارات ما در جنگ- هرچند خیلی کمتر از خسارت‌های واقعی برآورد شد- و متجاوز شناختن صدام و سرانجام برگشت پیروزمندانه فرزندان این آب و خاک ـ که سال‌ها در سیاه‌چال‌های حزب بعث بودند ـ برگ زرینی دیگر بود که علاوه بر پیروزی‌های نظامی در کارنامه سیاسی دفاع مقدس ثبت شده است. دستاورد مشعشی که با وادار شدن صدام به قبول رسمی قرارداد 1975 الجزایر بعد از پاره کردن آن در مقابل دوربین‌ها قبل از شروع جنگ بر تارک تاریخ ایران درخشیدن گرفت و پرچم سه رنگ جمهوری اسلامی را که ماحصل خون بهترین جوانان این سرزمین است، در نقطه‌نقطه مرز ایران و عراق به اهتزاز درآورد. دستاوردی که نه فقط مربوط به آن دوران، که مربوط به همه دوره‌ها در همه اعصار خواهد بود و دشمنان ایران و انقلاب اسلامی فهمیدند که این آب و خاک با جوانانی که از نسل همان دلاوران می باشند، لقمه گوارای سهل‌الوصول و سهل‌الهضمی نخواهد بود.

• گرامی می‌دارم یاد و خاطره همه کسانی را که از نخستین روزهای شروع جنگ تا آخرین روزهای آن با اهدای خون خود و عزیزترین موجودی، یعنی جان و سلامت خویش نگذاشتند وجبی از خاک ایران از مام وطن جدا شود و امروز تا همیشه به عنوان شهدا، مفقودان، جانبازان، آزادگان و ایثارگران عزیز و عزیزتر خواهند بود.

• بر خویش فرض می‌دانم به‌عنوان فرمانده جنگ و جانشین فرمانده کل قوا، خدمت همه رزمندگان عرصه‌های دفاع مقدس، خانواده‌های مکرم و معزز شهدا، جانبازان، رزمندگان و به‌ویژه خانواده‌های مظلوم مفقودان عرض کنم که اولاً به خاطر آن سوابق درخشان هیچ احساس غبن نکنید و ثانیاً قصورات را ببخشند. البته باید اعتراف کنم که ایران اسلامی در آن سال‌ها با تمام توان در خدمت جنگ بود و اگر کوتاهی‌هایی احساس می‌شد، به خاطر اختلاف سلایق در نوع جنگیدن و چگونگی هزینه کردن‌ها بود که فکر می‌کنم برای کاری وسیع در آن سطح طبیعی بوده است.

 وی با اعلام خبر استعفای خود از نمایندگی زابل در مجلس هشتم، ضعف مدیریت یکپارچه، عدم تمرکز مدیریتی در تصمیم‌گیری‌ها و نبود اقتدار مدیریتی در استان سیستان و بلوچستان را از عوامل اصلی تکرار حوادث تروریستی دانست که به دلیل آنها استعفا داده است.

مهمترین بخش سخنان وی در تسریح وضعیت زاهدان را به نقل از ایلنا در ادامه می‎خوانید:

• متاسفانه مسوولین استان ما در زمان وقوع حادثه بیدار شده و پس از مدتی دوباره به خواب می‌روند.
• غفلت ما باعث شد گروهک ریگی دوباره فعالیت خود را آغاز کند. یکی از دلایل استعفای بنده و آقای شهریاری از نمایندگی مجلس این است که ما نسبت به این اقدام از مدت‌ها پیش تذکر داده بودیم.
• فرهنگ منطقه زاهدان، فرهنگ انتقام است. پس از اعدام ریگی ما به مقامات تذکر داده بودیم و حتی در کمیسیون امنیت‌ملی جلسه گذاشتیم و به صورت انفرادی با برخی مقامات مطرح کردیم که این گروهک دست به اقدامات تلافی جویانه خواهد زد. حتی ما حدس می‌زدیم که این حادثه احتمالاً در چه روزهایی اتفاق می‌افتد. روزهای مربوط به ائمه شیعه از روزهایی بود که ما احتمال اقدامات تلافی جویانه را می‌دادیم.
• هیچ یک از مسوولان برای مردم استان پیام تسلیت نفرستادند و اگر عنایات معظم له و تسلیت ایشان به مردم این استان نبود، ما حقیقتا نمی‌دانستیم جواب مردم را چه بدهیم.
• رئیس‌جمهور به مردم بورکینافاسو و دیگر کشورها به دلیل اتفاقات مختلف پیام تسلیت می‎دهد. آیا خون مردم مظلوم سیستان و بلوچستان از خون مردم بورکینافاسو کم‌رنگ‌تر است؟
• معتقدم باید مدیریت واحد و مقتدری که در همه ارگان‌های امنیتی و اجرایی از وی حرف شنوی داشته باشند، منصوب شود. همیچنین باید شرایطی که این مدیریت برای مقابله با این حوادث در نظر می‌گیرد، با شرایط بومی استان همخوانی داشته باشد.

گروهی در بازار تهران با نام معتمدین امام و رهبری و با تائیدیه حبیب الله عسگراولادی درباره موضوع تعیین و نحوه دریافت مالیات اطلاعیه ای را صادر کرد.

 در این اطلاعیه آمده است : با توجه به نگرانی اصناف کشور در باره رشد 70 درصدی مالیات ، تفاهم نامه سه جانبه اخیر شورای اصناف ، وزارت بازرگانی و سازمان امور مالیاتی مورد تائید است.

در این اطلاعیه با تقدیر از مودیانی که اظهار نامه خود را تحویل داده اند ، از واحدهای صنفی که اظهارنامه خود را ارائه نکرده اند خواسته شده است ، براساس مفاد تفاهم نامه سه جانبه ، حداکثر تا پایان تیرماه 1389 اظهارنامه مالیاتی خود را به سازمان امور مالیاتی تحویل دهند.

در بند دیگری از این اطلاعیه آمده است: در پرداخت مالیات اصناف در مقایسه با مالیات قطعی سال 1387 ، با رشد 15 درصدی توافق شده است و بر همین اساس وزارت اقتصاد و دارایی پس از دریافت مبلغ مالیات برگه تسویه قطعی صادر خواهد کرد.

فرمانده سپاه سلمان(سیستان و بلوچستان) با اشاره به جزئیاتی جدید از حادثه تروریستی پنج شنبه شب مسجد جامع زاهدان گفت که فداکاری و ایثار یکی از نیروهای بسیجی مانع از کشته شدن حداقل 150 نفر در حادثه پنج شنبه شب شد.

سردار علیرضا عظیمی جاهد  ضمن اشاره به حادثه تروریستی پنج شنبه شب در مسجد جامع زاهدان گفت: نیروهای بسیجی استان با توجه به رخدادها و اتفاقات یک سال اخیر اقدام به برپایی ایست و بازرسی در مبادی مختلف شهر زاهدان کرده بودند و حفاظت از مسجد جامع نیز برعهده آنان بودند.

وی ادامه داد: عوامل تروریستی با مشاهده وضعیت حفاظت مسجد تصمیم می گیرند که از گیت خواهران به داخل مسجد ورود پیدا کنند. خواهران بسیجی وقتی می بینند که فردی اصرار دارد بدون بازرسی وارد مسجد شود این موضوع را به شهید «محمد گلدوی» نیروی بسیجی مستقر در آن مکان در میان می گذارند. شهید گلدوی سریعا" عامل انفجاری را بغل می کند و مانع ورود این تروریست به محوطه مسجد می شود که عامل تروریست با مشاهده این وضع مجبور می شود ضامن انفجاری را بکشد که متاسفانه شهید محمد گلدوی و چهار تن دیگر از نیروهای بسیجی مستقر در محوطه گیت ، به شهادت می رسند اما با رشادت شهید گلدوی ، حداقل از کشته شدن 150 نفر از مردم جلوگیری شد.

وی با بیان اینکه به محض انفجار بمب، مردم برای کمک رسانی به مجروحان تجمع می کنند، گفت: متاسفانه در این لحظه عامل انفجاری دوم وارد می شود و با انفجار بمب ، تعداد بیشتری از مردم را در محوطه روبه روی مسجد به شهادت می رساند.

وی در ادامه ادعاهایش گفت:

•  ماجرا متاسفانه این‏گونه شروع شد که ایشان ربوده شد، بعد احتمالاً تخلیه شد، بعد بین ایران و امریکا معامله‏ای انجام شد و بعد چون امریکا هم احساس کرد آدم مهمی نیست و از طرف دیگر ایران هم با او به توافق رسیده بود که این جریان خاتمه پیدا کند
•  من خودم هم خیلی افتخار می‏کنم که در  جریان ملاقات مادران آمریکایی با فرزندانشان نقش خوبی داشتم
•  باز هم اعتقاد دارم که این سه امریکایی در ایران، در آینده‏ی نزدیک، کارشان به شکلی به نتیجه می‏رسد.
• من می‏دانم که نیروی سومی در منطقه هست که می‏خواهد این‏کار را بکند و به‏دنبال این کار است. نمی‏خواهم در این‏جا اسمی از این نیرو ببرم، ولی مشخصاً نیروهایی هستند که در منطقه دارند این کارها را انجام می‏دهند.

فیل ساندرسون 34 ساله در این باره گفت: این حشرات صدایی مانند ووووزلاهای جام جهانی داشتند.

این دسته زنبور در ابتدا در اطراف خانه شروع به چرخیدن کردند به طوری که اعضای خانه حتی نمی‌توانستند صدای یکدیگر را بشنوند.

بعد از یک ساعت این زنبورها روی یک درخت تجمع کرده و سپس از منطقه دور شدند.

آقای ساندرسون که یک کارمند پست است از این زنبورها در نزدیکی خانه‌اش عکس‌برداری کرده است و در این باره گفت: این زنبورها دقیقا صدایی مانند وو وو زلاهای بازی‌های جام جهانی داشتند.

او در ادامه گفت: در ابتدا من نفهمیدم این توده سیاه رنگ چیست. آن‌ها صدایی بسیار بلند داشتند و اطراف خانه را محاصره کردند. اما زمانی که من متوجه شدم این تعداد زنبور در اطراف خانه من در حال پرواز هستند وحشت کردم. به همین دلیل به سرعت به سمت پنجره‌ها رفتم و آن‌ها را بستم تا این زنبورها وارد خانه نشوند.

حتی زمانی هم که من به این تصاویر نگاه می‌کنم نمی‌توانم این موضوع را باور کنم. کم‌ترین چیزی که شما در دنیا انتظار دارید این است که توسط 30 هزار زنبور محاصره شوید.

تلگراف /16 جولای