بیماران باید از اصول رعایت کامل بهداشت حفره دهان در صورتی که از پروتز کامل استفاده می‌کنند‌، آگاهی کامل پیدا کنند.

لعاب میکروبی ( پلاک باکتریال )، رنگ و جرم به همان نحو که روی دندان‌های طبیعی جمع می‌شود، روی پروتز دندانی هم نشست می‌کند. پلاک باکتریال دلیل اصلی استوماتیت پروتزی و بسیاری دیگر از مشکلات مزمن در استفاده از پروتز دندانی است. به همین دلیل، بر آن شدم تا توجه لازم به بهداشت پروتزها را یادآوری ‌کنم تا پروتز از پلاک باکتریال عاری باشد.

بیماران باید:

1. پروتزها و دهان خود را بعد از صرف هر غذا بشویند و تمیز نگه دارند.

2. پروتزها باید بعد از شسته شدن حداقل روزی یک بار به مدت 30 دقیقه در محلول تمیز کننده قرار داده شود. صرف این مدت برای از بین بردن میکروارگانیزم‌ها و لک‌ها و رنگ‌های پروتزها ضرورت دارد. می‌توان گفت حتی گذاشتن پروتزها داخل مایع پاک‌کننده در طول شب بهتر است.

3. حتما بعد از خروج پروتز از محلول با یک برس نرم شستشویش بدهید. برای احتیاط بیشتر پروتزها باید روی ظرفی که با‌ آب پر شده است یا حوله خیسی در کف آن گذاشته شده شسته شوند تا از شکستن آنها در حین شستشو جلوگیری شود، چرا که افتادن پروتزها موجب شکستن آنها و مشکلات بعدی ناشی از آن می‌شود.

4. هرگز برای تمیز کردن پروتز خود از خمیر دندان استفاده نکنید زیرا بیشتر خمیردندان‌ها مواد ساینده‌ای دارند که موجب سایش رزین آکریلی آن می‌شود.

5. رویه مخاطی ستیغ‌های فکی و قسمت‌ خلفی زبان را باید هر روز با یک برس نرم شستشو دهید. این کار موجب جریان خون و همین‌طور از بین رفتن خرده‌های غذایی و بوی بد می‌شود. اگر تحریکی در مخاط وجود داشت پروتز خود را از دهان خارج کرده و به مخاط استراحت بدهید. اغلب زیان ناشی از اینکه به بیماران بگوییم پروتزتان هر قدر هم ناراحت‌کننده باشد باید در دهان نگه دارید تا با آن تطبیق یابید، به مراتب بیشتر از سود آن است. چون ممکن است به خصوص در روزهای اولی که پروتز استفاده می‌کنید به شدت عصبی و خسته شده و نسبت به درمان بدبین و مأیوس شوید. ولی هرگز اقدام به تصحیح پروتز خود نکنید زیرا این کار بسیار حساس است و باید به وسیله دندانپزشکان دوره دیده انجام شود.