چند ماه کمتر یا پبیشتر،تقریبا 3 سال از روزی که محمد علی آبادی در دفتر کارش آخرین قطعه از پازل انتقال تیم ها به شهرستان ها را در بالای هرم قرار داد می گذرد.سه سال بدون هیچ تغییرمثبتی!همه چیز فقط در حد همان ذوق و شوق اولیه بود و خیلی زود جنبه عادی به خودش گرفت.هدف وسعت بخشیدن به جغرافیای فوتبال بود و مسئولان می خواستند تا ورزش پر طرفدار کشور در همه استان ها متمرکز شود.استعداد یابی و اینکه جماعتی از دیدن این شور بی پایان با آن همه هیجانش بی نصیب نمانند شاخه هایی دیگر از این درخت را شکل می دادند.اما تیر چه زود و چه محکم به سنگ خورد.شور و شوق فقط همان سال اول بود و استقبال از بازی ها چنان کم ،که بیشتر اوقات اعلام می شد تماشای مسابقات رایگان است!فقط همان سال های اول بود که شعارها جنبه حمایتی داشت و استادیوم ها از تماشاگرپر می شد،اگر نه در سال های بعد تنها باران سنگ بود و ناسزا!

سازمان تربیت بدنی و دولت نهم که سیاست اصلی اشان وسعت بخشیدن به جغرافیای فوتبال بود نه تنها این کار را با موفقیت انجام ندادند بلکه کاری کردند تا ریشه فوتبال در پایتخت خشکانده شود.حباب فوتبال تهران که روزی چند تیم در لیگ برتر داشت با تلنگری از سوی علی آبادی ترکید تا امروز سرانجامش این شود که تیمی مثل پاس که همیشه برای تیم های بزرگ پایتخت دردسر ساز بود و از مدعیان همیشگی به حساب می آمد در لیگ برتر نهم برای بقا تلاش کند نه چیز دیگری.

پاس که روزی بدون هیچ هواداری شانه به شانه تیم های بزرگ پایتخت حرکت می کرد امسال با اما و اگر فراوان در لیگ ماندنی شد و شکی وجود ندارد که از دست دادن آن همه امکانات در تهران و از همه مهمتر قدمتی که پاس به عنوان یک تیم تهرانی در اختیار داشت تنها و تنها با یک امضای علی آبادی به باد فراموشی سپرده شد.

سبز پوشان اولین تیمی بودند که به شهرستان انتقال داده شدند.یک روز بهروز مرادی استاندار همدان به ستاد مرکزی ناجا آمد و بعد از چند ساعت گفت و گو با همرزم قدیمی اش ، این درخت چهل و اندی ساله را از خاک تهران بیرون کشید و با دستور مستقیم سردار احمدی مقدم ریشه های آن را در خاک سرد همدان فرو برد.تابو همان موقع شکست و انتقال پاس به همدان نشان داد دیگر تیم های بی طرفدار پایتخت را می توان به سهولت به شهر های بدون فوتبال سوق داد.

راه آهن،صبا،استیل آذین،پیکان،و سایپا دیگر تیم هایی بودند که چون نام پایتخت را یدک می کشیدند باید به شهرستان منتقل می شدند.

تیم هایی که به غیر از پیکان،بقیه آنها تمرینات شان در تهران انجام می شود و بازیکنان تنها یک روز قبل از مسابقه به شهر های مجاور تهران می روند تا به اصطلاح برای تیم شهرشان بازی کنند!

حالا سه سال از آن اتفاقات گذشته است وموجی از انتقال همچنان تمام فوتبال پایتخت را که از لحاظ جمعیت و زیر ساخت و امکانات ،رتبه نخست را در بین همه استان های کشور دارد فرا گرفته است.هر روز و با درخواست نماینده ای از مجلس که شهرش تیمی در لیگ برتر ندارد خبر تازه ای از جدایی یک تیم  رابه گوش می رساند. اتفاقی که هنوز هم منتقدان خاص خودش را دارد.منتقدانی که از همان زمان همواره تلاش کرده اند تا به مسئولان بقبولانند کار انجام شده اشتباهی محض بوده است.محمد حسن انصاری فرد مدیر عامل راه آهن در این مورد می گوید:«از همان ابتدا هم مخالف انتقال تیم هابه شهرستان بودم.این کار فقط ریشه تیم های قدمت دار را می خشکاند و آنها را قربانی می کند.من دوست دارم در مورد راه آهن حرف بزنم.تیمی که برای بچه های پایین شهر است و اگر به شهر دیگری برود بازیکن  سازی را هم همراه خودش خواهد برد.این تیم متعلق به بچه های نازی آباد،خانی آباد و شهر ری است.من از رییس جمهور در خواست کرده ام که با انتقال راه آهن به شهر دیگری مخالفت کنند.معتقدم نباید ریشه این تیم ها را خشکاند»

انصاری فردبا ارائه یک پیشنهاد حرف هایش را این طور ادامه می دهد:«به عقیده من شهرستان هایی که نماینده ای در لیگ برتر ندارند باید از لیگ های دسته پایین تر اقدام به خرید تیم کنند،نه تیم های لیگ برتری.این پیشنهادی است که می تواند به آینده فوتبال ما نیز کمک کند»

اما یکی دیگر دیگر از کسانی که در این مورد اظهار نظر کرده است ملاحی است.مدیر عامل فعلی پاس همدان که تا حدودی مثبت به این قضیه نگاه می کند.او می گوید:«  من فکر می کنم نباید به این مسئله مقطعی نگاه کنیم.ممکن است یک سال حرکت مثبت انجام بدهیم و سال آینده کمی هم نمره منفی در کارنامه داشته باشیم.

بنده نمی توانم نظر قاطعی دراین مورد بدهم و شاید نظر شخصی من طور دیگری تعبیر شود اما در کل با انتقال پاس به همدان شور و شوفق به وجود آمده وبنده اصلا این را قبول ندارم که در شهرستان ها نمی شود تیم داری کرد»

ملاحی اشاره به زمان حضور پاس در تهران می کند و می گوید:«اشتباه همه این است که پاس فعلی را با پاس آن زمان قیاس می کنند. آن موقع تیم  شرایط خاص خودش را داشت و ما پاس را با 40 میلیون می بستیم.اما حالا نتیجه گیری در فوتبال بستگی به پول دارد و مطمئن باشید اگر شرایط مساعد باشد پاس هم مثل سپاهان و ذوب آهن می تواند نتیجه بگیرد.منتها این اتفاق نیاز به زمانی  سه تا 5 ساله دارد.»

مطمئنا نظری که ملاحی در مورد انتقال تیم های تهرانی به شهرستان ها دارد جزو  نظر همان معدود مدیران موافق است.این حرف بسیاری از کارشناسان است که اگر شهرستانی قرار است تیمی درلیگ برتر داشته باشد بهتر است تمام تلاش خود را برای تشکیل یک تیم به کار گیرند تا اینکه با استفاده از رابطه ها دست روی تیم های تهرانی بگذارند.عادل فردوسی پور یکی از آن منتقدان است.مجری موفق برنامه نود که در این مورد می گوید:«این یک رویه غلط است.در هیچ کجای جهان چنین چیزی وجود ندارد که یک نماینده مجلس چون به مردم شهرش قول داده تا شهرشان تیمی در لیگ برتر داشته باشد تیم های تهرانی را قربانی کنند.»فردوسی پور ادامه می دهد:«فکر کنید مثلا هرتا برلین به دسته اول سقوط کرده و آلمانی ها بگویند چون نماینده ای از پایتخت در لیگ وجود ندارد باید اوفن هایم را به برلین منتقل کنند.این واقعا عجیب و غیر قابل تصور است»

عادل در حالی به صورت منطقی از این جریان انتقاد می کند که انتقاد کننده پایانی از این اتفاق حسن حبیبی پیشکسوت باشگاه پاس است.آنجا که او می گوید:«دیدید که چه بلایی سر پاس آوردند.نمی دانم چطور توانستند تیمی با این همه قدمت را به شهرستان منتقل کنند.در فوتبال همه چیز تماشاگر نیست.به نظر من قدمت،ریشه داری و سابقه حرف اول را در این ورزش می زند.آنها ریشه پاس را خشکاندند»