تهیه کننده سریال جدید حسن فتحی پیشنهاد کرد با توجه به قابلیت‌های موجود در شهر اصفهان، این شهر به یک شهر سینمایی تبدیل شود.

به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون فارس، نشست خبری مجموعه تلویزیونی «در مسیر زاینده رود» با حضور اسماعیل عفیفه تهیه کننده سریال، محمدرسول صادقی مشاور رسانه‌ای پروژه و جمعی از خبرنگاران برگزار شد.
بنابراین گزارش، عفیفه در ابتدای این نشست با عذرخواهی از عدم حضور حسن فتحی در جلسه به خاطر حضور در صحنه سریال گفت: طی سال‌های اخیر هزینه‌های بسیاری برای لوکیشن‌ها شده که پرت و پلا بوده و به هدر رفته است. ضمن این که ما باید خودمان را با شرایط موجود وفق بدهیم و در کوچه پس کوچه‌های تهران با سر و صدای بسیار کار کنیم.
وی افزود: در کار هم که دیده‌اید، اکثر سریال‌ها از یکسری لوکیشن‌های تکراری بهره می‌گیرند و امیدوارم که تلویزیون با ساخت یک شهرک سینمایی خوب که با روش های نوین ساخته شده و بخش‌های معاصر و سنتی را با هم در بر می‌گیرد، ما را همراهی کند. همچنین من برای ساخت سریال «در مسیر زاینده‌رود»، روزهای اخیر سفری به استان اصفهان داشتم و امیدوارم با شرایط مطلوبی که دارد، به شهر سینمایی تبدیل شود.
تهیه کننده مجموعه «میوه ممنوعه» در ادامه تصریح کرد: ما ساخت سریال «درمسیر زاینده‌رود» را یکسال و نیم است که در دستور کار خود داریم و ولی مدام به تعویق می‌افتاد، من پیشنهاد می‌کنم که تلویزیون برای ساخت سریال‌های مناسبتی که هر سال در دستور کار خود دارد، هزینه‌ای ویژه فیلمنامه‌ها کنار بگذارد. وقتی فیلمنامه‌ خوب آماده باشد، کار ساخت سریال خیلی به طول نمی‌انجامد و مشکل متن همیشه از اهمیت بیشتری برخوردار است.
عفیفه اظهارداشت: ما برای ساخت سریال «در مسیر زاینده‌رود» تلاش کردیم تا توانستیم یک لوکیشن در تهران شبیه بناهای اصفهان پیدا کنیم. به همین دلیل 40 درصد از کار در اصفهان تصویربرداری خواهد شد و مابقی در تهران ضبط می‌شود.
وی همچنین درباره برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته در کار ساخت این سریال از فیلمنامه تا به حال نیز تصریح کرد: من، حسن فتحی و علیرضا نادری در ساخت «در مسیر زاینده‌رود» مانند یک تیم عمل کردیم و اول آقای نادری این طرح را برای ما تعریف کرد و قرار شد ما آن را بسازیم.
وی با بیان اینکه از مهدی باقر بیگی (بازیگر نقش مجید در سریال قصه‌های مجید) به دلیل حس نوستال‍ژیکی که در مخاطب ایجاد می‌کند، برای حضور در سریال دعوت کرده‌ایم، درباره پایان بندی سریال نیز گفت: ما پایان‌های متفاوتی برای سریال در نظر گرفته‌ایم و هنوز هیچکدام قطعی نشده است. البته این سریال حساسیت‌های سریال «میوه ممنوعه» را ندارد و ما در حال بررسی هستیم.
وی ادامه داد: ما در این سریال به مباحث اخلاقی و ورزشی می‌پردازیم که بخشی از آن در ماه مبارک رمضان می‌گذرد. سعی کرده‌ایم ماه رمضان را در فرهنگ اصفهان به تصویر بکشیم. قصد ما این است که فوتبال را به عنوان یک ورزش نجات بخش به تصویر بکشیم. دیالوگ‌های سریال نیز مطابق با فرهنگ بومی اصفهان نوشته شده و قلم آقای علیرضا نادری است.
تهیه کننده مجموعه تلویزیونی «اشک‌ها و لبخندها» اظهارداشت: ما در بحث لهجه نیز به راحتی از کنار این مساله عبور نکرده‌ایم و برای بهتر شدن کار، یک مشاور لهجه اصفهانی انتخاب کرده‌ایم که سر صحنه حضور دارد و به بازیگران کمک می‌کند.
وی همچنین از تناسب انتخاب بازیگران اظهار رضایت کرد و در توضیح بیشتر روند ساخت سریال گفت:‌ من قول می‌دهم که تصویری که شما در سریال می‌بینید تمامش در اصفهان باشد و متوجه تهرانی بودن یکی از لوکیشن‌های اصلی نشوید. زاینده‌رود و سی و سه پل نقش دراماتیکی در کار دارند و ما 10 خرداد به اصفهان می‌رویم تا تصاویر مربوط به زاینده رود را بگیریم چون 15 خرداد آب زاینده رود بسته می‌شود.
عفیفه درباره موسیقی سریال نیز تصریح کرد: در حال حاضر احسان خواجه امیری در حال بررسی موسیقی اصفهانی است و به دنبال آوازهای محلی اصفهان هستیم. قرار است آقای خواجه‌امیری زیر پل خواجو برای ما چند نماهنگ اجرا کند. متن نماهنگ‌ها هم متعلق به افشین یداللهی است که باید با توجه به فیلمنامه ما ترانه‌های خود را بسراید.
وی با بیان این که تیتراژ سریال «در مسیر زاینده رود» انسان را به آب زاینده رود تشبیه می‌کند که از کوه‌های زردکوه سرچشمه می‌گیرد و به باتلاق گاوخونی می‌رسد، عنوان داشت: ما باید در سریال‌هایمان امید بخشی را ترویج کنیم و پایانی که برای این سریال در نظر گرفته‌ایم، پایان خوب و خوشی است. البته در این سریال مقوله مرگ مطرح می‌شود و ما ابتدا با اسفناکی این قضیه روبرو می‌شویم ولی در جریان سریال می‌بینید که همین مساله منجر به ارتقاء یک گروه می‌شود.
وی گفت: ما تلاش می‌کنیم تا در فیلمنامه نویسی حرکت‌های جدیدی داشته باشیم و تلویزیون باید به سمت درام‌های ساده و زندگی عادی مردم برود. امیدوارم تلویزیون به ما فرصت بدهد که درام‌هایی بدون اتفاقات عجیب و غریب بسازیم.