سید عبدالله فاطمی‌نیا شامگاه سه‌شنبه در پنجاه و یکمین مراسم سالگرد ارتحال آیت الله العظمی بروجردی در مسجد اعظم قم که با حضور حضرات آیات صافی گلپایگانی، نوری همدانی، سبحانی، شبیری زنجانی، جوادی آملی، علوی گرگانی، محمدی گلپایگانی مسئول دفتر مقام معظم رهبری، حسینی بوشهری، مقتدایی و تعداد کثیری از طلاب و علمای حوزه و مردم قم برگزار شد با بیان این که تاریخ علمای شیعه بسیار درخشان است اظهار داشت: روزگاری شیخ مفید شاگرد همین حوزه‌های علمیه بوده است و وقتی خود او به مقام استادی می‌رسد یک شب حضرت زهرا(س) را در خواب می‌بیند که دست دو پسر را گرفته‌اند و به شیخ می‌فرمایند به این دو فرزند من فقه بیاموز.

وی افزود: روز بعد از این خواب عجیب که شیخ را سخت متحیر کرده بود خانمی از سادات در حالی که دست دو پسرش را در دست داشت به سوی شیخ مفید آمد و گفت: از شما می‌خواهم که به فرزندان من فقه آموزش دهید که یکی از این دو نفر ، سید رضی و دیگری سید مرتضی بود که هر دو شیعه را در عالم سر افزار کردند.

فاطمی نیا در رابطه با شیخ رضی اظهار داشت: وی با آن که در جوانی فوت کرد موفق به تدوین نهج البلاغه شد و بر قرآن تفسیری نوشت که بخش اعظم آن ناپدید شده است اما متعصب ترین اعلام نویسان در رابطه با این اثر گفته‌اند که نوشتن کتابی مانند آن بسیار دشوار است.

وی ادامه داد: سید مرتضی شیخ طوسی را تربیت می‌کند که علامه حلی وقتی به نام او می‌رسد قلم در دستانش سست می‌شود، ادبیاتش تغییر می کند و می‌گوید او را در چند سطر نمی‌توان معرفی کرد در رابطه با او کتاب باید نوشت.

فاطمی‌نیا در رابطه با شیخ طوسی نیز گفت: شیخ طوسی علاوه بر آنکه 2 کتاب از کتب اربعه را به خود اختصاص داده است حوزه علمیه نجف را پایه گذاری کرد و این حوزه هزار سال است که عملای بزرگی را به جهان اسلام تقدیم می‌کند.

وی خاطر نشان کرد: یکی از ثمرات گرانبهای این حوزه، آیت الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی است که ایشان هم حوزه قم را تأسیس می‌کنند که مانند حوزه نجف به درختی تنومند تبدیل می‌شود و از لحاظ اجتماعی نیز حتی کسانی مانند رضا‌خان به دلیل جایگاه علمی ایشان مراقب بودند که موجب آزار ایشان نشوند.

استاد حوزه ادامه داد: بعد از شیخ عبدالکریم رضا خان به حدی بر روحانیت فشار آورد که عده بسیاری به ولایات خود رفتند و آیت الله سید احمد زنجانی در رابطه به آن اوضاع می‌گفتند که وقتی کار به ایجا رسید به استخاره از قرآن متوسل شدیم و جواب آمد که استقامت کنید و علم دین را به پا دارید.

وی تصریح کرد: طلاب به این استخاره عمل کردند و استقامت نمودند تا آنکه خورشیدی ظهور کرد به نام آیت الله بروجردی و حوزه‌ها را به سر و سامان رساند.

استاد فاطمی‌نیا با بیان این که مقام آیت الله بروجردی بسیار بالاتر از آن چیزی است که تا کنون گفته شده است‌ افزود: ایشان بحار الانوار بود و اگر بخواهیم به یکی از این دریا‌ها اشاره کنیم می‌توانیم به قدرت فقهی ایشان بپردازیم.

وی در این رابطه اظهار داشت: همه می‌دانید که فقهای شیعه اگر چه در موضوعات با یکدیگر اختلاف نظر دارند در مبانی تفاوتی بین آنها دیده نمی‌شود اما فقه تسنن این گونه نیست و مکاتب چهارگانه با هم اختلاف فراوانی دارند و به همین دلیل فقه اهل سنت به حدی گسترده است که تسلط یافتن به آن شبیه کرامت است اما با این حال آیت الله بروجردی به فقه اهل سنت مانند فقه شیعه تسلط داشت.

استاد حوزه خاطرنشان کرد: بسیاری از احادیث ائمه ما ناظر به احکام اهل سنت است چرا که در آن زمان قدرت در دست آنها بوده است و آنها حکم صادر می‌کردند و ائمه ما در رابطه با آنها نظر می‌دادند.

وی ادامه داد: بسیاری از علمای ما به دلیل عدم تسلط به فقه اهل سنت در تفسیر روایات ائمه دچار اشتباه می‌شوند که آیت الله بروجردی از این مسئله مبرا بود و به دلیل همان تسلط بر فقه اهل سنت به خوبی احکام را از دل روایات استنباط می‌کرد.

فاطمی‌نیا با بیان این که علم آیت لله بروجردی به نور الهی تأیید شده بود و ایشان به همین دلیل رشد کرد ابراز داشت: زمانی که رضاخان سخت گیری‌های خود را آغاز کرد آیت الله سید ابولحسن اصفهانی به آیت الله بروجردی می‌گوید شما در بین طوائف و عشایر نفوذ فراوانی دارید و می‌توانید جلو این مرد را بگیرید که آیت لله بروجردی به ایشان می‌گوید شما مرجع علی الاطلاق هستید و اگر کاغذی به بنده دهید که فعالیت‌های من را تأیید کند من به ایران می‌روم و لر‌ها را بسیج می‌کنم.

وی ادامه داد: ایشان در ادامه به کاظمین می‌رود و در حرم کنار ضریح می‌نشیند اما به خواب می‌رود و در خواب ندایی به او می‌گوید کاغذ را پاره کن . وی نیز وقتی از خواب بیدار می‌شود استخاره می‌کند و به دنبال تأیید قرآن نامه را پاره می‌کند.

استاد فاطمی‌نیا با بیان این که استخاره به قرآن کار بسیار دشواری است که هر کسی توانایی آن را ندارد اظهار داشت: وقتی آیت الله بروجردی وارد ایران می‌شود توسط ارتش بازداشت می‌شود و تمامی لباس‌های و وسایل او پاره می‌شود تا آن نامه را پیدا کنند اما موفق نمی‌شوند و در ادامه ایشان را به ارکان حرب می‌بردند و در مدت صد روز حبس در آنجا خود رضاخان نیز از ایشان بازجویی می‌کند اما به نتیجه‌ای نمی‌رسد و این یکی از عنایت خداوند به ایشان بوده است.