‌ برخی از مدعوین از اینکه به جای وعده قبلی تقسیم شرکت کنندگان به کارگروه های علمی و تخصصی برای ارتباط با محافل علمی و آکادمیک ، بازیگر یک برنامه تبلیغاتی و سیاسی شده بودند ناراحت شده و سالن جلسه را ترک کردند.

یکی از شرکت کنندگان در همایش ایرانیان خارج از کشور در نامه ای نکاتی قابل توجه را از این همایش بازگو کرد .

این پزشک ایرانی مقیم آلمان با انتقاد از اینکه فرصت هم اندیشی میان ایرانیان خارج از کشور شرکت کننده در این همایش با محافل علمی و مراکز دانشگاهی به یک برنامه تبلیغاتی هدفمند تبدیل شد در این نامه نوشت: تا کنون همایش ایرانیان خارج از کشور سه بار در ایران برگزار شده است که دو دوره از این همایش در دولت های نهم و دهم بوده است و جالب است بدانید از میان این سه دوره همایش ، این دوره از همایش بنا به دلایل خاصی به گونه ای برگزار شد که نتوانست پیام اصلی و هدف غائی خود را بیان دارد .

این شرکت کننده با اشاره به اینکه قرار بود همایش دو روز باشد ، اما به محض ورود به ایران اعلام شد ممکن است برنامه های همایش بیش از دو هفته هم طول بکشد نوشت : در فرودگاه امام خمینی حدود 5 ساعت به بهانه تصویربرداری از گذرنامه برای صدور کارت همایش معطل شدیم ولی برخلاف وعده ای که داده شده بود ، کارتی به ما داده شده بود که هیچ عکسی بر روی آن نصب نشده بود و فقط مشخصات اولیه بر روی آن نوشته شده بود که بعدها با حضور گسترده افرادی ناشناس در صندلی های محل برگزاری همایش که کارشان فقط تشویق و کف زدن بود ، علت عدم صدور کارت عکسدار را متوجه شدیم البته جالب است بدانید فردی که ماهرانه و مانند یک بازیگری که بارها نقش خود را تمرین کرده است و در مقابل یکی از سخنرانان زانو زد نیز از جمله همین افراد بود که نه تنها وی ،بلکه بسیاری از مشوقین برنامه ها که به نام مدعوین خارج از کشور حضور داشتند در هیچ یک از سه هتل محل استقرار دیده نشدند.

بر اساس نوشته های این شهروند ایرانی ، سخنرانی رئیس جمهور در این همایش پیش بینی نشده بود و تمامی شرکت کنندگان واقعی که از خارج از کشور دعوت شده بودند یکباره با حضور رئیس جمهور شوکه شدند و برخی از اینکه به جای وعده قبلی تقسیم شرکت کنندگان به کارگروه های علمی و تخصصی برای ارتباط با محافل علمی و آکادمیک ، بازیگر یک برنامه تبلیغاتی و سیاسی شده بودند ناراحت شده و سالن جلسه را ترک کردند که در تصاویر پخش شده نیز این موضوع کاملا مشهود است.

ناهماهنگی میان وزارت امور خارجه و نهاد ریاست جمهوری از دیگر بندهای مورد اشاره این نامه است که بر اساس آن ، روز اول همایش در اختیار وزرات امور خارجه بود اما به دلیل علاقه شدید نهاد ریاست جمهوری به حضور فعال در این همایش روز دوم کارکنان وزارت خارجه بر سر کارهای خود حاضر نشدند و پرسنل نهاد ریاست جمهوری با یک تعجیل خاصی اجرای برنامه ها را بر عهده گرفتند.البته وجه مشترک تعداد قابل توجهی از این کارکنان سوالات آنها درباره نحوه تحصیل در خارج از کشور و چگونگی بورسیه شدن بود.

این پزشک ایرانی مقیم آلمان در بخش دیگری از نامه خود با تاکید بر اینکه بسیاری از مدعوین واقعی این همایش از روز دوم ، هتل محل اقامت خود را ترک کرده و به منازل بستگان خود رفتند نوشت : جالب ترین سخنرانی این همایش مربوط به اظهارات واقع بینانه و زیرکانه پرفسور نجابت بود که بسیار کوتاه و موجز در واکنش به رویدادهای خاص مکتبی موجود در این همایش گفت : من در این مملکت بیش از هزار عمل جراحی بدون مزد انجام داده ام. از جبهه تا پشت جبهه. یک روز امام خطاب به ما گفت: شما به مردم خدمت کردید و هرکس که به مردم خدمت کند، در هرکجای دنیا که باشد، اسلام را معرفی کرده است.

در بخش دیگری از این نامه به بوسیدن پرچم ایران توسط رئیس دفتر رئیس جمهور اشاره شده است که فردی پرچم رومیزی ایران را پشت سر آقای مشائی نگاهداشته بود و به محض پایان سخنرانی وی ،پرچم را جلو آورد و رئیس دفتر رئیس جمهور در حالتی نمایشی آن را بوسید و نوازش کرد و پس از سخنرانی آقای مشائی یکی از پروفسورهای معروف ایرانی مقیم آلمان به ایشان یادآور شد بنا به گفته شما 5 میلیون ایرانی در خارج از کشور هستند اما آیا با خود فکر کرده اید که منابع خبری این 5 میلیون ایرانی آن 10- 15 میلیون ایرانی مقیم داخل کشور هستند که با آنها نسبت و قرابت دارند و اخبار و اطلاعات واقعی خود را از آنها دریافت می کنند .

وی همچنین گفته است که بیشتر مدعوین همایش تمایل داشتند از محل وقوع حوادث سال گذشته بخصوص پل حافظ دیدار کنند.

نویسنده نامه در بخش پایانی خود ماجرای جنجالی حضور هوشنگ امیر احمدی را چنین نقل می کند: من با ایشان در یک هتل بودم. همان شب اول به رسم ادب رفتم پیش و سلام و علیکی کردیم. انسانی است مبادی آداب و به همان اندازه هم دیپلمات و هوشیار. پرسیدم که برای شما هم سخنرانی در نظر گرفته اند؟ گفت: خیر. من اصلا به سالن همایش نمی آیم. گفته اند صلاح نیست و جنجال می شود.

به شوخی پرسیدم: از اوباما خبری آورده اید؟

فورا و قاطع پاسخ داد: خیر.

پرسیدم: از اینطرف قرار است پیامی ببرید؟

پاسخش با لبخند یک “ببینیم” کشدار بود.