آیت الله سید مرتضی فرزند سید علی یکی از فرزانگان فقهی در قرن چهاردهم هجری می باشد که دارای اخلاف ویادگاترهای مجتهد دیگر می باشد حاج سید مرتضی قریب 45 سال مداوم به وظایف فقهی و روحانی خویش اشتغال داشته است تحصیلات مقدماتی را نزد اساتید جلیل القدر مانند حاج میرزا ابوالحسن انگجی ومیرزا ابوالقاسم جواهری ومیرزا رضا معروف به بالا آقا تلمذ نموده سپس از محضر آیات عظام نائینی حاج شیخ عبدالکریم حائری ادامه داده است تا موفق به اخذ اجازه از محضر آن اساتید عالیقدر گردیده است .

وی در رشته فقه وکلام و اصول آثاری از خود به یادگار گذاشته است که برخی از آنها عبارتند از :

1-     موائد الا فهام فی شرح قواعد الاحکام که فقط قسمت طهارت در حدود 10000بیت خارج گردیده است.

2-     نثارات الکواکب علی خیارات المکاسب نزدیک 3000 بیت

3-     رسائل مفرده در مسائل متفرقه

4-     ذروه السعاده فی نیه العباده

5-     امطار الدر فی مقدار الکلر

6-     قمع الشکوک عن لبس المشکوک

7-     مختصر الکلام فی حکم السلام

8-     اهداء الحقیر فی منی حدیث الغدیر الی اخیه البارع البصیر   ( منظور از اخ شیخ محمد صدیق از علمای عامه است )

9-     حاشیه العروه الوثقی .