حرامخواران را باید مؤثرترین عامل شکل‌گیری سازمان آشوب و وقوع اغتشاشات پس از انتخابات سال 88 دانست. افراد و باندهایی که از سال‌های بعد از دفاع مقدس، همه اقدامات تقنینی، اجرایی و نظارتی خود را برپایه ویژه‌خواری و کسب فرصت‌ها و درآمدهای نامشروع بنا نهادند و به نام سازندگی یا اصلاحات مال حرام را در تار و پود زندگی و وجود بستگان و اطرافیانشان وارد ساختند، به دوره اجرای عدالت که رسیدند، در برابر حق و عدل ایستادند و برای حفظ مال و مقام خویش از هیچ خیانت و جنایتی علیه حاکمیت و منافع ملی فروگذار نکردند.

در ادامه سرمقاله این روزنامه آمده است :

حرامخواران، فقط لائیک و سکولار و غربزده نیستند، بلکه تعدادی از شاخص‌ترین چهره‌های آنان عناصری هستند که به نام دین و انقلاب و ارزش‌ها، برای خود حق تصاحب و چپاول قائل‌اند و در مواقعی که نظام از عدالت‌گرایی حمایت کرده، با طراحی‌های پیچیده‌ای به نظام فشار آوردند تا هرگونه حرکت‌های منتهی به محدودسازی قدرت‌طلبان و ثروت‌اندوزان را مهار کنند.

حرامخواران حرفه‌ای همچنین با وارد ساختن مال حرام به اموال و زندگی بعضی شخصیت‌های معتبر و موجه، آنان را نیز متقاعد، بلکه وادار ساختند تا چنانچه از کجروی‌های ایشان حمایت نمی‌کنند، لااقل موضع منفی نگیرند و بدین‌ترتیب بود که پدیده سکوت خواص در مواجهه با تحرکات جریان فتنه، برای نخستین بار به طور محسوس خودنمایی کرد.

روزنامه رسمی دولت همچنین افزود : باند حرامخواران و دنباله‌های آلوده آنان، اینک در جدیدترین پروژه خود درصدد برآمده‌اند تا از یک سو کاخ سفید و همپیمانانش را به اقدام بر ضد ایران اسلامی تحریک و تشویق کنند و از سوی دیگر بعضی از چهره‌های مذهبی و ملی را متقاعد سازند که در قالب سخنرانی، مصاحبه و یا نامه‌نگاری با مقامات نظام، دولت خدمتگزار و عدالت‌گرای دکتر احمدی‌نژاد را به علت آنچه که فراهم کردن زمینه تهدید کشور می‌نامند، تحت فشار سیاسی و تبلیغاتی قرار دهند تا با این اقدامات، حرکت رو به جلوی جمهوری اسلامی ایران را در دهه پیشرفت و عدالت متوقف کنند.