در واقع سیستم ایمنی یک قانون دارد: پذیرش خودی‌ها و مبارزه‌ با غیرخودی‌ها. اما به نظر می‌رسد که این قانون استثنا هم دارد، برای مثال جنینی که درون رحم مادر شکل می‌گیرد را تصور کنید که نیمی از مواد ژنتیکی‌اش را از پدرش گرفته است. به علاوه سلول‌ها و بافت‌های جنین برای بدن مادر در حقیقت خودی حساب نمی‌شوند و متعلق به بدن دیگری هستند. پس چرا سیستم ایمنی بدن مادر به آن‌ها حمله نمی‌کند؟ به نظر می‌رسد که در اغلب موارد، سیستم ایمنی بدن مادر بافت‌های جنین را می‌پذیرد و بدین ترتیب بارداری را ممکن می‌سازد. به این پدیده تحمل بارداری گفته می‌شود و سال‌هاست که برای دانشمندان آشناست، اما به تازگی آن‌ها متوجه شده‌اند که این پدیده چه طور اتفاق می‌افتد. ساینس‌دیلی در گزارش خود به مطالعه دانشمندان موسسه فناوری کالیفرنیا اشاره کرده که نشان داده‌اند زن‌ها در پاسخ به آنتی‌ژن‌های بدن جنین، به طور فعال نوع خاصی از سلول‌های ایمنی را تولید می‌کنند که باعث می‌شود بارداری بدون پس زدن جنین ادامه یابد. شاید برایتان جالب باشد بدانید در نبود این آنتی‌ژن‌ها، جنین‌های پسر بیشتر در معرض حمله سیستم ایمنی بدن مادر قرار خواهند گرفت و حتی اگز جان سالم به درد ببرند هم بسیار ضعیف و دچار مشکلات جسمانی خواهند بود.