این تیم تحقیقاتی اطلاعا پزشکی 22 کشور را در طول 50 سال گذشته بررسی کردند تا متوجه شوند که آیا افزایش رشد اقتصادی در یک کشور باعث افزایش میزان سلامت عمومی مردم جامعه می‌شود یا خیر.
تحقیقات آن‌ها نشان داد این نظریه ساده‌انگارانه‌ است و در برخی از موارد، افزایش میزان درآمد و رشد اقتصادی کشورها نه تنها باعث افزایش سلامت عمومی مردم جامعه نشده بلکه شرایط را بدتر کرده است.
محققان معتقدند دلیل اصلی این موضوع این است که سیاستمداران به دلیل نگرانی بیش‌تر در مورد رشد اقتصادی فاکتورهای بسیار مهمی مانند فقر و اختلاف طبقاتی را نادیده می‌گیرند که این موضوع در نهایت حتی می‌تواند جان برخی انسان‌ها را در معرض خطر قرار دهد.
لری کینگ از دپارتمان روانشناسی دانشگاه کمبریج در این باره گفت: نظریه "‌هر چه ثروتمندتر، سالم‌تر" به این معناست که هرچه قدر یک کشور رشد اقتصادی بیش‌تری داشته باشد، با احتمال بیش‌تری به منابعی دسترسی دارد که میزان سلامت جامعه را در سطح کلان بهبود می‌بخشد.
اما بررسی‌های ما نشان می‌دهد ثروت به تنهایی کافی نیست. اگر سیاست‌مدران به دنبال بهبود شاخص‌های سلامت در جامعه هستند باید دقت بیش‌تری به استانداردهای زندگی داشته باشند.
کینگ در این باره گفت: رابطه بین رشد اقتصادی و بهبود سلامت عمومی اولین بار در یک مقاله بین‌المللی در سال 1996 مطرح شد و از آن پس به عنوان یک راهبرد کلی مورد توجه قرار گرفته است.
در تحقیق دانشگاه کمبریج تاثیرات فقر و اختلاف طبقاتی در 22 کشور آمریکای لاتین و از سال 1960 تا 2007 مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیقات فاکتورهای موثر در کیفیت و سلامت زندگی مانند امید به زندگی، میزان مرگ و میر نوزادان، نرخ مرگ و میر بر اثر بیماری‌های عفونی مانند سل و هم‌چنین میزان تولید ناخالص ملی به عنوان شاخصی برای تعیین رشد اقتصادی یک کشور مورد توجه قرار گرفت.
تحقیقات اولیه از این نظریه حمایت کرد. محققان متوجه شدند به ازای هر درصد افزایش در تولید ناخالص ملی، نرخ مرگ و میر نوزادان نزدیک به 1.2 درصد کاهش و امید به زندگی 22 روز افزایش پیدا می‌کرد.
اما زمانی که رابطه بین ثروت و سلامت در کل دوره تحقیقات بررسی شد و میزان توزیع ثروت نیز مورد توجه قرار گرفت نتایج تحقیقات به شکل دیگری نشان داده شد.
دانشمندان متوجه شدند شکاف طبقاتی و فقر نقش بسیار مهمی در تعیین میزان تاثیر افزایش ثروت در یک کشور بر روی بهبود سلامت عمومی جامعه دارد.
بررسی‌ها نشان می‌دهد زمانی که اختلاف طبقاتی در جامعه افزایش داشته باشد و درصد افراد فقیر در جامعه قابل توجه باشند، افزایش ثروت کلی جامعه تاثیر چندانی در بهتر شدن سلامت عمومی اعضای جامعه ندارد.
این تحقیقات نشان می‌دهد افزایش ثروت جامعه لزوما به بهبود وضعیت سلامت عمومی جامعه منجر نمی‌شود، بلکه باید به موضوعات مهم‌تری مانند کاهش فقر و کاهش اختلاف طبقاتی نیز توجه شود.
رویترز، 6 جولای