ارغوان رضایی گفت زمانی که تیم ملی ایران در رقابت های جام جهانی 1998 در "ایسن ژو" فرانسه حضور پیدا کرد تمامی جام های خود را به اعضای تیم ملی اهدا کرده است.

تنیسور اصالتا ایرانی تیم ملی فرانسه با بیان این موضوع اظهار داشت: من عاشق تیم ملی فوتبال ایران و مردم عزیز ایران هستم. یادم می آید وقتی که 11 ساله بودم و تیم ملی ایران برای شرکت در رقابت های جام جهانی به ایسن ژو آمده بود، هر روز با پدرم مسافتی 45 کیلومتر را طی می کردیم تا خودمان را به کمپ تیم ملی برسانیم. از آنجایی که علاقه زیادی به تیم ملی ایران داشتم تک تک جام های خود را به علی دایی، خداداد عزیزی و کریم باقری به عنوان نمایندگان مردم ایران هدیه کردم.

ارغوان رضایی در رقابت های رولند گاروس با شکست مقابل پتروا از روس از دور رقابت ها کنار رفت. این در حالی است که قهرمانی در رقابت های اوپن اسپانیا و پیروزی مقابل ونوس ویلیامز این امیدواری را نزد علاقمندان وی ایجاد کرده بود که در پاریس با کسب جایگاهی خوب به رقابت های خود پایان دهد.

 تنیسور 23 ساله فرانسه با گلایه از برگزارکنندگان رقابت های رولند گاروس گفت: من در دیدار با "نادیا پتروا"ی روس مجبور شدم به دلیل تاریکی هوا، مسابقه را قطع کنم و فردای آن روز مسابقه بدهم که در این شرایط مثل این می ماند که شما در فوتبال بخواهید با ضربات پنالتی نتیجه مسابقه را مشخص کنید. به نظر من کوتاهی از مسئولان رولند گاروس بود که دیدار حساس من با حریف پرقدرت روس را به گونه ای برنامه ریزی کردند که به تاریکی بربخورد.

وی افزود: از آنجا که سبک بازی من، یک بازی ریسکی است، طبیعی است که نتوانستم در اوج حساسیت مقابل حریف خود نتیجه بگیرم و بازی را با وجود اینکه رقابت شانه به شانه و نزدیکی داشتیم به پتروا باختم.

رضایی پس ار برتری مقابل ونوس ویلیامز، تنیسور شماره دو جهان، در رقابت‌های اوپن اسپانیا عنوان کرد می خواهد تنیسور شماره یک جهان باشد. وی در پرسش به این سوال خبرنگار مهر که آیا همچنان بر روی حرف خود ایستاده، اظهار داشت: عشق به شماره یک شدن را پدرم به من آموخت و من همچنان می خواهم رویای کودکی خود را عملی کنم.