به گزارش ایسنا، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در ابتدای این جلسه در سخنانی گفت: این روزها شاهد مسائل جدیدی در شیوه برخورد استکباریون با جمهوری اسلامی ایران هستیم و در آستانه صدور قطعنامه تحریم دور چهارم، مسائل غیرقابل باوری پیش آمد.

وی گفت: بعد از این‌که ایران بیانیه تهران را منتشر و آمادگی خود را برای تبادل اورانیوم حداقل در آن سطحی که زمان مذاکره تعیین شده بود، اعلام کرد، انتظار می‌رفت مذاکره را شروع و معین کنند و اگر توقع اضافی دارند بگویند، ایران هم پاسخ بدهد.

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام افزود: گروه وین جواب را ندادند تا بعد از صدور قطعنامه، که این غیرطبیعی بود. گفتند ما نمی‌پذیریم و ادله‌ای هم آوردند. آقای آمانو قبل از شروع اجلاس شورای حکام برخلاف همه دوره‌های قبل، چند نکته گفت که دو مورد آن خیلی بد بود. یکی اینکه ایران «مورد ویژه‌ای» است، به علاوه ایشان همان جا اشاره کرد که شورای امنیت این مسائل را به عهده دارد و کار می‌کند. این‌که شورای حکام به شورای امنیت ارجاع بدهد و از آنها انتظار داشته باشند که مشکل اینها را حل کنند، حرف بدیعی بود.

هاشمی رفسنجانی گفت: اجماع پنج قدرت دارای حق وتو، بر سر یک پیشنهاد، با وجود چین و روسیه موضوع تازه‌ای بود، محتوای قطعنامه نیز بحث دیگری است و محتوای موذیانه‌تری از گذشته دارد؛ گرچه لحن آنها این است که «ما راهی برای مذاکره داریم باز می‌کنیم»، که در نوع خود ریاکاری‌هایی است که معمولاً می‌کنند و سعی‌شان این است که خودشان را به نحوی ملایم نشان بدهند که عملاً غیر از این هستند.

وی افزود: اظهارات بعد از تصویب این تحریم نیز بی‌سابقه است که هم بیانیه 1+5 مشترکاً و بعد تک‌تک این شش کشور جداگانه برای حرفهای تند و تهدیدهای اضافه، مسابقه گذاشتند. اتحادیه اروپا یک‌جور به میدان آمده برای تحریم اضافی، آمریکایی‌ها کنگره‌شان یک‌جور دیگر، با اینکه قبلاً صحبت بود اگر تحریم بین‌المللی باشد، دیگر نیازی به کار کنگره نیست.

هاشمی رفسنجانی تصریح کرد: همه اینها باز می‌تواند جنگ روانی باشد که ما را یک قدم به طرف تسلیم تهدید کنند؛ البته تجربه‌شان این است که ایران تسلیم نمی‌شود. اکنون سی سال است، از قبل از پیروزی انقلاب هم، مبارزاتمان در بایکوت بود و عملاً همه جا حرفهای ما سانسور می‌شد. رسانه‌های غربی در جهت حرکت انقلاب ما حرف نمی‌زدند، بعد از انقلاب هم ایران تقریباً همیشه تحریم بوده است، هیچ وقت از تحریم بیرون نیامدیم، جز در حد مسائل مثلاً توسعه و سازندگی و وام گرفتن و بعضی کارهای غیرنظامی و غیرامنیتی.

وی با بیان اینکه ایران تا این مدت، همیشه ثابت کرده که روی منافع انقلاب و مردم می‌ماند و مقاومت می‌کند و اینها هم این تجربه را دارند، گفت: اما ما باید چکار کنیم؟ کارهایی است که مسئولان مجلس، دولت و بقیه مسئولان خودشان وظایفشان را انجام می‌دهند. نیروهای مسلح آمادگی خودشان را حفظ می‌کنند. نیروهای امنیتی مواظب هستند. همه اینها هست، اما یک کاری که برای همه باید انجام دهیم آن است که در این شرایط، مهمترین عامل بازدارنده، وحدت و همدلی جامعه است که ما همیشه با این نیرو در مقابل هجمه‌ها مقاومت کرده‌ایم و دلمان هم محکم بوده است. به خاطر اینکه یک ملتی وقتی یکپارچه یک مسئله‌ای را می‌گوید، سخت است برای دیگران که نفوذ بکنند.

رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام افزود: فکر می‌کنم حفظ این یکپارچگی اگر حتی مقداری مخدوش شده باید سعی کنیم برگردیم و همدلی ایجاد و از حوادثی که می‌تواند وضع را بدتر کند، پرهیز کنیم.

وی همچنین گفت: اتفاقی که در مراسم سالگرد امام(ره) در حرم اتفاق افتاد، انصافاً از آن نوع کارهای نامعقولی بود که در آستانه بحث‌های تحریم اتفاق افتاد؛ نبایست این‌جور بشود. حالا افرادی که این کار را کردند چه کسانی بودند؟ چرا این کار را کردند؟ ما نمی‌دانیم. اما هیچ کس از دوستان انقلاب و داخل کشور، سود نبردند، مردم اهانت به بیت امام(ره) را تحمل نمی‌کنند. شخص حسن آقای خمینی، یک عالم جلیل‌القدر و حقیقتاً دانشمند جامعی است، از تبار امام(ره) که اهانت به او، معلوم است که در جامعه سخت است. مردم فراموش نمی‌کنند تصاویر فرزند حاج احمد آقا را در کنار امام با چه فضای محبت‌آمیزی منتشر می‌کنند و آنها را در خانه‌هایشان دارند. ‌این‌جور رفتار، رنجاندن بیت امام(ره) کار درستی نبود، کار بدی بود. من آن روز در اتاق انتظار، خدمت مقام معظم رهبری نشسته بودم، می‌دیدم ایشان ناراحتند. یک وقت که حسن آقا پیشنهاد صلوات داد و صدای بسیار بلندی از جمعیت به گوش رسید که برخلاف آن شعارها، یک دفعه انبوه جامعه، در آنجا صلوات فرستادند. رهبری معظم انقلاب، خوشحال شدند. به من گفتند ببین، این جمعیت است، نه آن صدایی که از یک معدودی درمی‌آید؛ جمعیت وفادار است.

قبل از سخنرانی حسن‌آقا رنجیده بود. می‌خواست صحبت نکند. باز همان جلوی من بود که رهبری معظم به ایشان گفتند که مناسب نیست شما صحبت نکنید. مردم انتظار دارند از شما مطالبی بشنوند و ایشان را ترغیب کردند که بروند. آن کاری که جلوی تریبون در انظار کردند، خیلی معنادار بود. خوب این سالها، این مراسم تکرار شده، مقام معظم رهبری هیچ وقت حسن آقا را جلوی مردم نبوسیده بودند، آنهایی که این را می‌دیدند، باید درس می‌گرفتند، می‌فهمیدند، این یک اشاره‌ای داشت، خب ایشان در این حد، این‌گونه رمزگونه نظرشان را اعلام کردند. من می‌بینم بعد از آن هم، همان‌هایی که محرک این جمعیت بودند، هنوز دارند مقاله می‌نویسند، سخنرانی می‌کنند، تحریک می‌کنند، این چه چیزی است؟ چه نفعی از آن می‌بریم؟ اما حقیقتاً نباید این کارها تکرار شود؛ یعنی همه متعهد باشند در این شرایط، ندای وحدت و همدلی خیلی مقدم است بر این که کسی کینه‌اش را بر سر فردی خاص خالی کند، یا حرفی به یک کسی بزند. انتقادها در حد زبان‌های لطیف و منطقی جواب می‌دهد، استدلال در حد یک مقاله، در حد یک صحبت، خیلی مؤدبانه می‌تواند باشد، اما این‌گونه برخوردها جواب نمی‌دهد. من خواهش می‌کنم از اعضای محترم که حالا خدمتشان هستیم، هر جا دستشان می‌رسد، سعی کنند، فضا را فضای همدلی کنند به جای فضای برخورد و طرد و خصومت و کینه که تفرقه برای ما سم است. ان‌شاءالله که خداوند همان وحدت کلمه که انقلابمان را پیروز کرد و از همه گردنه‌ها عبور داد، دوباره به ما هدیه بفرماید که بتوانیم خودمان را آماده کنیم برای مراحل توسعه انقلاب.