تهران امروز: علی کفاشیان چند دقیقه پس از استعفای واعظ آشتیانی و سایر اعضای هیات‌مدیره استقلال، ژستی پیروزمندانه گرفت و به خبرنگاران گفت:« یک ماه قبل از سعیدلو خواسته بودم که واعظ را برکنارکند، او در جهت پیشرفت باشگاه استقلال قدم برنمی‌داشت.»

همین یک جمله برای آگاهی از مختصات روحی رئیس‌ فدراسیون فوتبال کافی است. فردی در ظاهر خونگرم و با روابط عمومی قوی که در مواجهه با هرانتقادی می‌خندد اما در پس این خنده ها است که اقدامات اصلی انجام می گیرند و سرنوشت محتوم منتقدان رقم می‌خورد. واعظ آشتیانی منتقد جدی فدراسیون فوتبال بود و همواره در برابر اتفاقات شائبه برانگیز این فدراسیون واکنش نشان می‌داد.

آنچه به هیچ عنوان به مذاق کفاشیان خوش نمی‌آمد. او رفت و کفاشیان حالا در ظاهر یکی از منتقدان اصلی‌ خود را از میدان به در کرده اما ظرف سوءعملکرد فدراسیون تحت هدایتش در ماه‌های اخیر سرریز شده و حتی هربیننده عادی هم می‌تواند با مراجعه به آرشیو ذهنی خود لیستی بلندبالا را از خلاف‌های حقوقی، گاف‌های متوالی و اقدامات غیرقانونی کفاشیان و یارانش ردیف کند.

این سیاهه تنها به صورت تیتروار و به‌بهانه یادآوری بلایایی که در چندماه اخیر بر سر فوتبال ایران نازل شده منتشر می‌شود و در آینده با توجه به توقفی که در بازی‌های لیگ به وجود آمده جزئی‌تر به تک‌تک آنها پرداخته خواهد شد.

1 - قرارداد علی دایی

می‌گویند دایی درخواست گرفتن پولی را از صندوق بیت‌المال دارد که برایش کار نکرده؛ توجیه جالبی است برای بسته شدن پرونده قرارداد سنگینی که زیرآن مهر و امضای مسئولان فدراسیون فوتبال وجود دارد. دادگاه در این باره تصمیم می‌گیرد و قانون فوتبال در همه‌جای دنیا می‌گوید که مربی اخراجی باید تا آخرین ریال قراردادش را دریافت کند. صحبت از مبلغ یک‌میلیارد و 584 میلیون تومان است. مبلغی که حتی اگر 10 برابر این هم بود، به واسطه همان مهر و امضا باید پرداخت می‌شد. اصرار آقایان برای پلیسی جلوه‌دادن ماجرا تلاشی است در راستای پاک کردن صورت مسئله.

2 - آیین‌نامه انضباطی

چند ماه قبل بود که بلافاصله پس از انتشار مفاد آیین‌نامه جدید انضباطی، چند حقوقدان برجسته و حتی رئیس سابق کمیته‌انضباطی از وجود اشکالات و تخلفات بسیار در آن خبردادند اما تنها اقدام فدراسیون فوتبال حمله به صلاحیت آن افراد و فرار از پاسخگویی بود. ماه‌ها گذشته و هنوز هیچ‌یک از فدراسیون نشین ها پاسخی قانع‌کننده برای دفاع از 102 ایراد استخراج شده ارائه نکرده اند.

3 - تغییر یک روزه قوانین

مجلس شورای اسلامی برای تصویب یک ماده واحده ساده سلسله مراتب طولانی‌ای را طی می‌کند. آن ماده ابتدا در کمیسیون مربوطه به بحث گذاشته می‌شود و پس از ساعت‌ها مذاکره به تصویب ابتدایی می‌رسد. بعد از آن ماده مورد نظر در صحن علنی مجلس ارائه می‌شود. بیش از 200 نماینده برای دومین بار روی آن بحث می‌کنند و درنهایت با رای‌گیری به تصویب می‌رسد. در مرحله پایانی ماده تصویب شده به شورای نگهبان ارجاع داده می‌شود و 6 حقوقدان در کنار 6 فقیه درباره آن تصمیم‌گیری می‌کنند تا درنهایت درصورت تصویب، به صورت قانون دربیاید.

دوستان فدراسیون‌نشین اما توانایی این را دارند که در کمتر از یک روز، در یک جمع چندنفره و کاملا خودمانی قوانین مورد علاقه‌شان را تصویب کنند. درنظرگرفتن مبلغی به عنوان سقف قرارداد، لیگ‌برتری دانستن بازیکنان تیم‌های سقوط کرده (که باعث شده در حال حاضر قانونا 21 تیم با بازیکنان لیگ‌برتری وجود داشته باشند!) و سایر قوانین و مقررات که نیاز به ساعت‌ها بحث کارشناسی و حقوقی دارند، از جمله شاهکارهای مصوب همکاران علی کفاشیان است.

4 - بخشش بازیکن دوپینگی

صحبت از محرومیت مادام‌العمر یک بازیکن دوپینگی بود که دکترهاشمیان اعلام کرد از آنجا که افسر کمیته دوپینگ هم انسان است و انسان جایزالخطاست، این افسر جایزالخطا در هنگام نمونه‌گیری اشتباهاتی داشته و بازیکن مربوطه به اشتباه دوپینگی معرفی شده است. جامعه فوتبال به این پاسخ فقط خندید چون اخبار دقیقی از حقیقت ماجرا در دست بود.

5 - ماجرای‌ آقای ایجنت

در مورد این موضوع هم بحث زیاد است. فعلا شرایط همانگونه است که باید باشد. سکوت خبری و آرامش برای فراموشی کامل این موضوع.

6 - قصه‌ تازه منشوری‌ها

علی کفاشیان و مجتبی شریفی درمصاحبه‌های خود رسما اعلام کردند در لیگ دهم مربی و بازیکن منشوری نخواهیم داشت اما از آنجا که در فدراسیون سلسله مراتبی وجود ندارد رئیس سازمان لیگ دیروز اعلام کرد که خیر، اتفاقا منشوری وجود دارد اما کفاشیان و شریفی چون هنوز اسمی به آنها اعلام نکرده‌ایم خبر ندارند! با این حساب به نظر می‌رسد به زودی اسامی تازه‌ای از جلسه محمدی و علیپور منتشر خواهد شد که آغازگر جنجال‌های تازه‌تری در فوتبال ایران خواهد بود. مشکلاتی که در همین ابتدا برای پرویز مظلومی ایجاد شده و او را از رسیدن به نیمکت پاس همدان و استقلال‌تهران دور کرده است از نخستین نشانه‌هاست.

7 - اهدای سرپرستی تیم‌ملی به برادرزن

شخصی به نام سید مصطفی طباطبایی که مسئول امورمالی فدراسیون فوتبال است، توسط علی کفاشیان، داماد محترمشان رسما به عنوان سرپرست تیم‌ملی جوانان هم انتخاب شد! این اتفاق درحالی می‌افتد که پیشکسوتان بسیاری در فوتبال ایران خانه نشین‌اند اما برای نزدیکان و به‌خصوص برادرزن آقای رئیس، جاهای زیادی برای خدمت رسانی وجود دارد. آقای طباطبایی درمصاحبه خود از تجربه زیادی که در همراهی تیم‌های ملی دارد گفته و درپایان هم یادآوری کرده که سرپرستی تیم‌ملی کاری ندارد و رسانه‌ها نباید این‌قدر روی این موضوع حساسیت نشان بدهند.

8 - جلوگیری از شکل‌گیری نهادهای مدنی

مدت‌هاست که اتحادیه فوتبال، کانون مربیان فوتبال، کانون بازیکنان حرفه‌ای و همینطور کانون داوران فوتبال ایران به اشکال‌ مختلف و به صورت رسمی درخواست عضویت در مجمع رسمی فدراسیون فوتبال را تسلیم مسئولان کرده‌اند و انتظار دارند از سوی فدراسیون به رسمیت شناخته شوند اما مقاومت عجیب فدراسیون فوتبال در مقابل این درخواست باعث شده این نهادها که قانونا باید توسط خود فدراسیون تشکیل شوند نه تنها پا نگیرند و به سمت قدرتمند شدن حرکت نکنند که به واسطه مشکلات قانونی و مالی تا آستانه نابودی هم پیش بروند. این یک سؤال کلیدی است که باید مسئولان فدراسیون فوتبال به آن پاسخ بدهند. چرا اجازه عضویت تشکلات کاملا قانونی که مورد تاکید AFC و FIFA هم هستند داده نمی شود؟

9 - آقایان پیشگو

علاوه بر موارد ذکرشده حضور یک پیشگوی قدرتمند در ساختمان فدراسیون فوتبال هم جالب به نظر می‌رسد. همان پیشگویی که چندهفته مانده به پایان رقابت‌های لیگ اسامی تیم‌های سقوط‌ کننده به دسته پایین‌تر را اعلام کرد و اتفاقا همه آن اسامی درست از آب درآمدند!

10 - فرار از ساختمان گرانیتی

آخرین نکته به بحث تغییر ساختمان فدراسیون فوتبال مربوط می شود. ساختمان 6 طبقه و مجللی که توسط محمد دادکان خریداری شد و نام او در راهروی ورودی جلب نظر می کند. این به چشم آمدن چندان به مذاق مسئولان فدراسیون و همینطور سازمان تربیب‌بدنی خوش نیامده. آنها با خروج از این ساختمان هم با تنها یادگاری به جامانده از دکتر دادکان خداحافظی می‌کنند و هم با دوری از مرکز شهر و پناه‌ بردن به آکادمی فوتبال راه‌حل مناسبی برای فاصله گرفتن از خبرنگاران و پنهان کردن واقعیت‌های تلخ پیدا می کنند.