حجه الاسلام ری شهری در این کتاب نقل می کند در دیداری که اواخر سال 86 با آیت الله بهجت داشتم ایشان فرمودند: آقای خمینی را در خواب دیدم که جلوی من نشسته، ولی ضعیف و رنجور. ناگهان سکته کرد و از دنیا رفت. این بدان معنا است که نهضت ایشان تاکنون بوده، ولی دچار مشکل می‌شود. برای پیشگیری از آسیب دیدن نهضت به آقای خامنه ای پیغام دادم که من برای پیشگیری از آسیب ها اقداماتی انجام داده‌ام؛ لیکن خود ایشان هم باید کارهایی را انجام دهد .نمی دانم انجام داد یا نه. بعد ایشان آقای حجازی را فرستاد و توضیح خواست.

 در ادامه آیت الله بهجت خطاب به آقای ری شهری می فرمایند:شما هم کاری بکنید.

 آقای ری شهری می گوید:غیر از دعا و ذکر چه می توان کرد؟که ایشان می‌فرمایند: قربانی و صدقه موثر است.

همچنین در بخش دیگری از این کتاب در خصوص خرسندی امام خمینی در آستانه رحلتشان آمده است: آیت الله بهجت در خصوص رحلت حضرت امام می‌فرمایند: هنگامی که امام خمینی بیمارستان بود در حالی که خواب نبودم، دیدم ایشان، زیبا، خوش رو و با لبخند، از جلوی من گذشت. چهره اش از عکس او زیبا تر بود. بعد از چند روز که خبر وفات ایشان منتشر شد، متوجه شدم که ایشان آمده از من خداحافظی کند. خوش حال بود برای اینکه کارش تا آخر درست بوده و از آنچه انجام داده، پشیمان نیست، بلکه کارش ناجح بوده است.