محققان بر همین اساس خاطرنشان کردند که یک لیوان آب پرتقال طبیعی نه تنها یک قرص ویتامین است، بلکه حتی می‌تواند به اندازه یک مکمل موثر و مفید باشد.

پژوهش جدید که در مجله آمریکایی تغذیه بالینی به چاپ رسیده، نشان می‌دهد که انواع غنی شده این آب میوه هم چنین می‌تواند ویتامین D مورد نیاز بدن را تامین کند. با این یافته، منبع تغذیه‌ای دیگری به فهرست منابع محدود غذایی حاوی ویتامین D افزوده خواهد شد که مشکلات بهداشتی ناشی از کمبود این ویتامین شامل تحلیل‌ها و شکستگی‌های استخوانی، دیابت و سرطان هستند.

دکتر مایکل هولیک پژوهشگر دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون در این باره خاطرنشان کرد: بسیاری از مردم از شیرهای غنی شده از ویتامین D استفاده نمی‌کنند اما اغلب آنها به هنگام صبح یک لیوان آب پرتقال مصرف می‌کنند.

به گزارش خبرگزاری رویترز، افزودن این ویتامین به غذا جذب آن را در بدن تضمین نمی‌کند، چون یک ویتامین محلول در چربی است و بنابراین باید با مواد غذایی چرب مثل شیر همراه شود. اما تحقیقات هرلیک و دستیاران وی نشان داد که اب پرتقال هرچند حاوی چربی نیست اما می‌تواند روشی موثر برای رساندن این ویتامین به بدن باشد.

مهمترین بخشهای اظهارات وی به نقل از خبرگزاری فارس به شرح زیر است:

•  کسانی امروز در خارج از کشور متواری هستند و تلاش می‌شود تا آنها را به کشور بازگردانند اما عده‌ای جلوی بازگشت این افراد را می‌گیرند، در حالی که به گفته وزیر اطلاعات پرونده یکی از این افراد 35 کتاب است.
• آقای صانعی در سال 64 امام خمینی(ره) را تنها گذاشت و دیدش این بود که بعد از امام(ره) اداره کشور دچار مشکل می‌شود و چون احساس می‌کرد که وی بعد از امام(ره) رهبر می‌شود و به این خواسته خود نرسید موضع آقای صانعی بعد از رهبری مقام معظم رهبری تغییر کرد و وی در سال 74 به مرز قرمز رسید و در سال 76 نیز با آغاز حاکمیت اصلاح‌طلبان به دلیل آنکه آنها به فردی نیاز داشتند که به عنوان مرجع به وی تکیه کنند، صانعی را مدنظر قرار دادند. 
•  در زمانی که مرتضی حاجی وزیر آموزش و پرورش بود به مدیران مدارس ابلاغ کردند که اگر کسی به سن تکلیف می‌رسد، شما افراد را به سمت آقای صانعی سوق دهید که البته این موضوع عملی نشد.
• آقای صانعی بعد از مدتی به صدور فتواهای عجیب و غریب روی‌ آورد خاطرنشان کرد: فتوا نیاز به منبع دارد و بسیاری از فتواهای آقای صانعی سیاسی بود و زمانی که دلایل این فتواها را از وی می‌پرسیدند هیچ پاسخی نمی‌داد. 
•  آقای صانعی هیچ وقت حاضر نیست فردی دلیل فتواهایش را بپرسد و وی به دنبال فتواهای مقلدساز رفت؛ حتی آقای صانعی متناسب با نرخ تورم سن بلوغ دختران را از 9 به 13 سال رساند و این یک فتوای مقلد‌جمع‌کن است .
• گاهی از ابتدا هدف افراد دو تاست چون عده‌ای در ابتدا به راه امام خمینی‌(ره) تظاهر می‌کنند و بعدها مانند موسوی خوئینی‌ها اعلام می‌کنند که اعتقادی به این راه نداشتند.
• خاتمی، کروبی، موسوی لاری، مجید انصاری و مجمع روحانیون مبارز به آرمان امام(ره) حمله کردند. 
•  نظام می‌تواند با سران فتنه برخورد کند اما نظام زمان را در برخورد مؤثر می‌داند البته بعضی از این آقایان که امروز سینه‌چاکی می‌کنند این اقدامات را برای آن انجام می‌دهند تا آنها دستگیر شده و بعد نیز مظلوم‌نمایی کنند. 
•  سران فتنه هم اکنون در زندان هستند و زندانبان‌‌ آنها مردم به شمار می‌روند البته نظام در دستگیر نکردن آنها کاملا تدبیر کرده و اجازه داده تا آن افراد به یک مرده سیاسی تبدیل شوند نه اینکه با دستگیری، آنها را به یک قهرمان تبدیل کند. 
•  این افراد امروز در بن‌بست هستند و دستگیری آنان باعث بیرون آمدنشان از بن‌بست می‌شود.
• آقای هاشمی قبل از انقلاب از زندانی به زندانی دیگر می‌رفت و در کارنامه‌اش مبارزات گسترده را به همراه داشت و بنده این آقای هاشمی را بر روی چشمانم می‌گذارم.
• یک آقای هاشمی نیز در زمان اوایل پیروزی انقلاب اسلامی وجود داشت که در جهت سازندگی کشور اقداماتی انجام داد که در آن زمان شعار می‌دادیم "سلام بر سه یاور خمینی،‌ هاشمی و دو سید فاطمی " که این هاشمی نیز بر روی چشم بنده جای دارد. 
•  یک هاشمی نیز هاشمی زمان جنگ بود که در بعضی موارد با امام(ره) نیز اختلاف داشت البته من نمی‌توانم این هاشمی را به صورت جدی تایید کنم زیرا در صورت تایید وی یعنی امام خمینی(ره) اشتباه کرده است و نمی‌توان بگویم این آقای هاشمی بر روی چشمان بنده جا دارد.
• هاشمی دیگر آقای هاشمی زمان سازندگی است. رهبر معظم انقلاب در همین زمان بحث شبیخون فرهنگی و تهاجم فرهنگی را مطرح کردند و همچنین به فاصله طبقاتی اشاره کردند. به همین دلیل نمی‌توان به راحتی آقای هاشمی را در این دوره تایید کرد.
• آقای هاشمی در دوران اصلاحات که به تمام آرمان‌های انقلاب توهین شد برای دفاع به صحنه نیامد و در دولت نهم نیز که مقام معظم رهبری از دولت دفاع می‌کرد آقای هاشمی فقط سکوتی از خود به نمایش گذاشته بود. 
•  آقای هاشمی در دولت دهم تشکیل کمیته صیانت از آرا را دنبال کرد. 
•  هاشمی رفسنجانی فردی زمان‌شناس و زیرک است.
•  آقای احمدی‌نژاد در مناظره چند جمله در مورد بچه‌های آقای هاشمی به زبان آورد و آقای هاشمی توپ را به زمین دیگری انداخت و به جای مراجعه به قوه قضائیه نامه‌ای سرگشاده به مقام معظم رهبری نوشت. مگر بچه‌‌های آقای هاشمی با مردم متفاوتند که ایشان به جای طرح مسائل خود با قوه قضائیه به رهبری نامه نوشتند؟ 
•  آقای هاشمی در روز انتخابات با وجود اینکه به تمام مسائل صندوق اخذ رای خود مشرف است اما از اطرافیان سئوال می‌کند که کد آقای موسوی چیست و حتی همسر ایشان رای خود را بالا گرفته تا به همگان نشان دهد که به آقای موسوی رای داده است و بعد نیز در مصاحبه خود مردم را به آشوب دعوت می‌کند. 
•  آقای هاشمی همچنین در جمع دانشجویان مشهدی نیز با تحریف سخنان پیامبر عظیم‌الشأن اسلام گفتند که اگر مردم رهبری را نخواستند ایشان باید برود. آیا در فضای فعلی طرح چنین سخنانی درست است و آیا این سخن فقط در خصوص رهبری ذکر شده و یا درباره آقای هاشمی و دیگر مسئولان نیز صادق است؟ در انتخابات سال 84 مردم هاشمی را نخواستند و به همین دلیل به احمدی‌نژاد رای دادند.
• اگر آقای هاشمی پشت سر ولایت حرکت کند بنده زیر نعلین‌هایش را می‌بوسم اما آقای هاشمی که می‌خواهد ستون خیمه ضد انقلاب شود باید فکری به حال خود بکند و افرادی که قصد داشته باشند ستون خیمه ضد انقلاب باشند مردم تکلیفشان را مشخص می‌کنند.
• موسوی خوئینی‌ها تصریح می‌کند که در زمان امام(ره) جنگ را قبول نداشتیم اما به دلیل ابهت امام (ره) چیزی نگفتیم اما امروز فضا متفاوت و این جملات را خود موسوی خوینی‌ها بیان می‌کند.

 این بازیگر امروزی یا همان آچار فرانسه سینمای ایران روزی معلم خوبی بوده، آنقدر که توانسته مدرسه‌ای که در آن تدریس می‌کرده را با آموزش خاصی که می‌داده نمونه کند: «سال آخر دبیرستان بودم و نزدیک به گرفتن دیپلم که از طرف همان مدارس ملی که در آنجا درس می‌خواندم، دعوت به تدریس شدم. من هم رفتم و زیر نظر مرحوم نیرزاده معلم کلاس اول دبستان شدم.

سبک خیلی خاصی را در تدریس پایه ریزی کرده بودم که با نمایش درس می‌دادم. خیلی هم سر و صدا کرد و جزو مدارس نمونه کشور شدیم. هر سال، کنکوری برای کلاس اول برگزار می‌شد، که تعداد زیادی آدم می‌آمدند و ما مجبور بودیم از بین آنها 40 نفر را انتخاب کنیم. نوع ارتباط و تربیتی که با بچه‌ها داشتیم فوق العاده بود.»

شریفی نیا از آن سال‌هایی که به بچه‌های کلاس اولی درس می‌داده با خوبی یاد می‌کند و با قاطعیت می‌گوید که بهترین روش آموزشی را برای شاگردهایش به کار می‌گرفته: «فکر می‌کنم خیلی تخصصی آموزش می‌دادم. شاید بر هیچ یک از کارهایی که کردم صحه نگذارم بجز آموزشی که به کلاس اولی‌ها می‌دادم. مطمئنم که بهترین شیوه آموزشی را برای کلاس اولی‌ها داشتم.

به بچه‌ها دیکته سال ششم می‌گفتم و امتحان نهایی از آنها می‌گرفتم. و حق هم نداشتند از 20 کمتر بگیرند، چون می‌گفتم من درسم را داده‌ام، شما هم که آدم‌های کم هوشی نیستید پس نباید اشتباه کنید، کسی هم که قرار بود تنبیه شود، تنبیه‌اش این بود که مشق ننویسد، نه اینکه جریمه شود. یعنی اگر خلافی می‌کرد جریمه‌اش این بود که با سواد نشود.»

اما این همه روش منحصر به فرد شریفی نیا برای آموزش کلاس اولی‌ها نبوده: «ما قصه‌‌ای داشتیم پسری به نام «اکبر» که از روستا به شهر می‌آید و با آدم‌ها برخورد می‌کند. در طول سال این قصه را تعریف می‌کردیم و هر دفعه درس‌مان (حروف الفبا، ریاضی، علوم اجتماعی، تعلیمات اخلاق، قرآن) را یک جوری به داستان ربط می‌دادیم.

مثلا یک روز با لباس محلی و یک طبق بر روی سر که پر بود از لبو وارد کلاس می‌شدم و شعر می‌خواندم و به آنها «لام» درس می‌دادم و ریاضیات و درس اخلاق را هم در آن می‌گنجاندم. کلاس‌های من هم به شکل دایره برگزار می‌شد یعنی همه دور هم می‌نشستیم و یکدیگر را می‌دیدیم و نمایش اجرا می‌کردیم. هر کدام به نحوی در ماجرا شریک می‌شدند.»

او هم مثل خیلی از معلم‌ها همچنان با شاگردهای قدیمی‌اش در ارتباط است: «از شاگردهایم هم چنان خبر دارم. بچه‌های آن دوران دور هم جمع می‌شوند و می‌آیند و همدیگر را می‌‌بینیم. همه‌شان تحصیل کرده‌اند و آدم‌های موفقی در کارشان شده‌اند. از همان دورانی که درمدرسه با بچه‌ها بودیم استفاده کردیم و با توجه به نیاز کودکان شروع به نوشتن کتاب کردم. کتاب‌هایی که می‌نوشتم را برای آنها می‌خواندم و نظراتشان را می‌پرسیدم، تکمیل‌اش می‌کردم و بعد چاپش می‌کردم.»

به گزارش سایت روزنامه جوان،عبدالرحمن العطیه افزود: . اعراب در ساحل شرقی خلیج (فارس) سابقه حضور سه هزار ساله دارند. در حالی که قدمت حضور ایرانیان به بیش از عهد صفوی یعنی پنج قرن گذشته برنمی‌گردد.
ادعاهای وی در حالی مطرح می‌شود که اسناد مختلف و عکس‌های تاریخی گواهی می‌دهد که نام این خلیج، خلیج فارس بوده است. ضمن اینکه اجتماعات ایرانی در اطراف خلیج فارس سابقه 4 تا 5 هزار ساله دارند؛ زمانی که اعراب تحت حاکمیت حکومت‌های ایرانی بودند. همچنین اسناد تاریخی مانند نقشه‌های Hectaeus، Eratoskthnes و Dicaeachus مربوط به 500، 250 و 285 سال قبل از میلاد مسیح و نقشه «استرابو» 20 سال پس از میلاد مسیح، نام خلیج فارس را ثبت کرده‌اند.